رضوان باباگلی - استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشگاه علم و فناوری مازندران، بهشهر، ایران

روسازی­های آسفالتی یکی از پرکاربردترین اجزای مورد استفاده برای روسازی بزرگراه هستند که در طول عمر خود دچار خرابی­های مختلفی مانند شیار شدگی، خستگی و ترک های حرارتی می­شوند. بنابراین، باید برای بهبود عملکرد قیر با افزودن اصلاح کننده هایی مانند پلیمرها و نانورس ها (NC۱) استفاده شود. در میان مواد افزودنی پلیمری مختلف مورد استفاده برای بهبود عملکرد قیر، اتیلن وینیل استات (EVA۲) یکی از مفیدترین و موثرترین مواد برای روسازی است. در این مطالعه، رفتار رئولوژیکی قیر حاوی EVA/Nc و پلیمر EVA مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور ارزیابی رفتار دمای متوسط ​​و بالای قیر، آزمون جاروب دامنه خطی (LAS۳) و تست بازیابی خزش تنش چندگانه (MSCR۴) انجام شد. EVA/NC  و EVA تولید شدند و با قیر مخلوط شدند. نتایج آزمون پایداری ذخیره سازی نشان داد که قیر اصلاح شده با EVA/NC نسبت به قیر اصلاح شده با EVA پایدارتر است. نتایج آزمون MSCR نشان داد که افزودن EVA/NC و EVA به قیر پایه منجر به افزایش درصد بازیابی کرنش و پارامتر (Jnr) شد. به طوریکه افزودن ۶% EVA/NC سبب کاهش ۷۱ درصدی در پارامتر Jnr  می­گردد. همچنین نتایج آزمون LAS نشان می­دهد که افزودن EVA/NC و EVA به قیر پایه باعث افزایش عمر خستگی قیر می شود. بطوریکه افزایش ۶% EVA/NC و ۶% EVA سبب افزایش عمر خستگی به ترتیب برابر با ۹ برابر و ۲ برابر گردید.  با توجه به مناطق آب و هوایی ایران و قیرهای PG مورد نیاز، می­توان نتیجه گرفت که قیر اصلاح شده با ۴% EVA/NC در تمامی مناطق آب و هوایی ایران و سپس قیر اصلاح شده ۶% EVA/NC قابل استفاده است.

اتیلن وینیل استات (EVA), رئولوژی, جاروب دامنه خطی (LAS), شیارشدگی, بازیابی خزش چند تنش (MSCR), خستگی