هومن آل نوری فروشانی - دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری
بابک میربهاء - دانشجوی دکتری راه و ترابری
علیرضا ادیب فر - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی حمل و نقل

با بررسی اجمالی سوابق اجرای طرح زوج و فرد در سایر کشورها می توان دریافت،طرح زوج و فرد، طرحی با مزایای کوتاه مدت بوده و قابلیت به کارگیری در بلند مدت را نخواهد داشت. زیرا از طرفی بسیاری از خانواده هااقدام به خرید خودروهای دیگری نموده و از سویی دیگر پس از مدتی اقدام به شناسایی ورودی هایی خواهند نمود که کنترل کمتریبر روی آنها وجود خواهد داشت و یا از خروجی های محدوده، مبادرت به ورود به محدودهخواهند نمود.با توجه به قرار گرفتن مرزهای محدوده طرح زوج و فرد بر رویمعابر بزرگراهی و کنترل محدوده طرح زوج و فرد بصورت بصری،می توان دریافت که اعمال کنترل بصری بر روی این معابر بسیار دشوار بوده وامکان کنترل کامل ورودی های محدوده وجود نخواهد داشت به طوری که در برخی دروازه ها میزان تخلفات از معابر بزرگراهی به بیش از 60 درصد تخلفات خواهد رسید.در این مقاله سعی شده است تا با بررسی نقاط ورودی محدوده طرح زوج و فرد و میزان تخلفات و بررسیحضور یا عدم حضور نیروهای راهنمایی رانندگی دراین ورودی ها، کارائی نظارت بصری، کنترل و لزوم به کارگیری سیستم کنترل مکانیزه، بررسی گردد

طرح زوج و فرد ، نیروی راهنمایی رانندگی ، نظارت بصری، کنترل مکانیزه