جواد پورکریمی - استادیار، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سجاد قارلقی - دانشجوی دکتری، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی
امین هماینی دمیرچی - دانشجوی دکتری، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران
محمدرضا کرمی - دانشجوی دکتری، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر میانجی تعهد حرفه ای در رابطه بین صلاحیت حرفه ای و عملکرد شغلی انجام شد. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی با تاکید بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارشناسان آموزش دانشگاه تهران (۳۴۰ نفر) تشکیل می دادند. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد و تعداد ۱۸۰ نفر به منزله نمونه انتخاب شدند که گزینش آن ها با استفاده از روش طبقه ای متناسب صورت گرفت. جمع آوری داده ها براساس پرسش نامه های محقق ساخته صلاحیت حرفه ای، تعهد حرفه ای مایر، آلن و اسمیت (۱۹۹۳) و عملکرد شغلی هرسی و گلداسمیت (۱۹۸۱) صورت گرفت که ضریب آلفای کرونباخ آن ها به ترتیب ۹۵/۰، ۹۱/۰ و ۹۲/۰ به دست آمد و روایی صوری و محتوایی آن ها با استفاده از نظر متخصصان تایید شد. نتایج پژوهش نشان داد: صلاحیت حرفه ای در تعهد حرفه ای و عملکرد شغلی و تعهد حرفه ای نیز در عملکرد شغلی تاثیر مثبت و معنی داری دارد. همچنین، نقش میانجی تعهد حرفه ای در رابطه صلاحیت حرفه ای و عملکرد شغلی تایید شد.

تعهد حرفه ای, شایستگی, عملکرد شغلی, صلاحیت, صلاحیت حرفه ای