ثریا طاهرلو - کارشناس ارشد، دانشکده اقتصاد، مدیریت و بازرگانی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
علیرضا فضل زاده - دانشیار، دانشکده اقتصاد، مدیریت و بازرگانی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
ناصر صنوبر - دانشیار، دانشکده اقتصاد، مدیریت و بازرگانی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
محمد فاریابی - استادیار، دانشکده اقتصاد، مدیریت و بازرگانی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

تمایل کارکنان به ترک خدمت، یکی از مهم­ترین نگرانی­های مدیران منابع انسانی و تلاش برای بهبود کیفیت شغلی از مهم­ترین اهداف آنان است. یکی از عوامل تاثیرگذار بر این دو متغیر، تناسب شغلی است، و هدف این پژوهش، بررسی تاثیر این متغیر بر تمایل به ترک خدمت و بهبود کیفیت شغلی کارکنان با توجه به نقش میانجی دلبستگی شغلی است. پژوهش حاضر، از حیث هدف، کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری داده­ها، توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شرکت­های کارگزاری بورس تهران و برای آزمون مدل مفهومی مدل سازی معادلات ساختاری به کار گرفته شد. نتایج تحلیل ۳۵۷ پرسشنامه نشان داد تناسب شخص- شغل تاثیر منفی و معنادار بر تمایل به ترک خدمت کارکنان دارد، اما بین تناسب شخص- شغل با دلبستگی شغلی و تناسب شخص- شغل با بهبود کیفیت شغلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین، دلبستگی شغلی بر تمایل به ترک خدمت کارکنان تاثیر منفی و معنادار می گذارد، در حالی که تاثیر دلبستگی شغلی بر بهبود کیفیت شغلی مثبت و معنادار نیست.

بهبود کیفیت شغلی, تمایل به ترک خدمت, تناسب شغلی, دلبستگی شغلی