تعیین تراکم بهینه در توده های صنوبر (Populus deltoides) بر پایه روش Reineke (مطالعه موردی: استان گیلان)
Publish place: Ecology of Iranian Forests، Vol: 10، Issue: 20
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 192
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IFEJ-10-20_017
تاریخ نمایه سازی: 18 آبان 1401
Abstract:
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: تراکم توده عاملی تعیین کننده در توسعه یک توده جنگلی است. توده های متراکم تحت رقابت شدید بوده و به دلیل محدودیت در دسترسی به منابع برای رویش به خوبی توسعه نمی یابند و در برابر وقایعی مانند حمله حشرات، آتش سوزی و خشکسالی بسیار آسیب پذیر هستند. در مقابل، توده های کم تراکم نیز از منابع موجود در رویشگاه بهره درست و کافی را نمی برند و بازده سرمایه کاهش می یابد. بنابراین تراکم بهینه بر استفاده بهینه از منابع موجود در رویشگاه و حفظ سلامت و رویش در توده موثر است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تراکم بهینه در صنوبرکاری (Populus deltoides) در استان گیلان با پراکنش جغرافیایی از شرق تا غرب و سواحل استان انجام شد.
مواد و روش ها: در هر توده، قطعه نمونه ای به مساحت یک هکتار (۱۰۰ × ۱۰۰ متر) برداشت شد که در آنها قطر و ارتفاع تمامی درختان اندازه گیری و تعداد در هکتار مشخص شد. بهمنظور تعیین تراکم بهینه از شاخص تراکم Reineke (SDI: Stand Density Index) استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که تراکم موجود در مناطق لنگرود (توده ۲۲ ساله با فاصله کاشت ۵×۵ متر)، سیاهکل (توده ۲۹ ساله با فاصله کاشت ۳×۵ متر)، شفت (توده ۳۸ ساله با فاصله کاشت ۳×۳ متر) و تالش (توده ۳۷ ساله با فاصله کاشت ۵/۳×۵ متر) به ترتیب برابر با ۱۲۹، ۲۱۶، ۳۲۵ و ۱۹۰ پایه در هکتار بود و مقدار تراکم بهینه در این مناطق نیز به ترتیب ۱۸۸، ۲۵۹، ۳۷۹ و ۳۳۷ پایه در هکتار به دست آمد که بدون اختلاف معنی داری (به جز تالش) بیشتر از تراکم موجود بود. منحنی های تراکم موجود نسبت به تراکم بهینه به تفکیک طبقات قطری نیز نشان داد که توده ها در طبقات قطری پایین از تراکم مناسبی برخوردارند، به طوری که نمودار تراکم موجود و تراکم بهینه بسیار نزدیک به هم و در برخی طبقات قطری منطبق بودند. طبقه قطری ۲۵ سانتیمتر در تمامی مناطق به عنوان تلاقی بین دو منحنی مشاهده شد. اما بین تراکم بهینه و تراکم موجود در طبقات قطری بالاتر اختلاف بیشتری وجود داشت.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه راهنمایی مناسب به منظور مقایسه بین شرایط موجود و ایده آل مطابق با شرایط رویشی گونه در رویشگاه، ارزیابی و تصمیم گیری در مدیریت درست تراکم درختان در توده ها خواهد بود.
Keywords:
Even-aged forest , Forest management , Maximum Stand Density Index (SDImax) , Poplar , Pure plantation , Stand Density Index (SDI) , توده خالص , شاخص تراکم توده , شاخص حداکثر تراکم بهینه , صنوبر , مدیریت جنگل
Authors
طوبی عابدی
Environmental Research Institute, Academic Center for Educatuion, Cultute and Research, Rasht, Iran
رویا عابدی
University of Tabriz
بهزاد بخشنده
General Department of Natural Resources and Watershed Management of Gilan Province
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
