سیاوش راستی کوشکقاضی - گروه مدیریت آموزشی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مجتبی معظمی - گروه مدیریت آموزشی عالی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
حاچیه رجبی فرجاد - دانشیار گروه مدیریت منابع انسانی، دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران، ایران
سید عطاءاله افتخاری - گروه زبان و ادبیات عربی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

این دوران را می توان عصر توجه ویژه به معنویت دانست. دورانی که علی رغم گسترش روزافزون فناوری های نوین، روز به روز بیشتر به وجود معنویت احساس نیاز می شود. بر اساس تحقیقات به عمل آمده در جوامع مختلف، معنویت و دینداری بر عملکرد کمی و کیفی افراد تاثیر مثبت دارد بنابراین بررسی این مقولات از اهمیت بسیاری برخوردار است. «دینداری» و «معنویت» ئیز هرچند در بسیاری از وجوه بر هم منطبق هستند اما در وجوهی با هم متفرق می باشند. مولفه های تفاوت آن دو هرچند اندک هستند ولی از اهمیت به سزایی برخوردارند. معنویت اعم از دینداری است بنابراین هرچند معنویت ذاتی نوع انسان است اما انسان معنوی و انسان دیندار نیز با یکدیگر تفاوت هایی دارند. از طرفی آموزش، نوع و میزان آن، محیط آموزشی، مدیران و مدرسان معنویت و دینداری نیز بر میزان و نوع دینداری و معنویت موثر هستند این مقاله با استفاده از روش کتابخانه ای و تفحص در مقالات و پایان نامه های مختلف و کسب نظر توافقی خبرگان به روش دلفی، سعی در تعیین مولفه های معنویت و دینداری در نوجوانان به عنوان آینده سازان جامعه ای مستقل، خودکفا، عزتمند و فرهیخته دارد.

مولفه, انسان, معنویت, دینداری, نوجوان