رویکرد سیاسی جنایی تقنینی ایران نسبت به زنان بزه دیده

بحث درباره ی زنان و ناحقی های وارده بر آنان بحث بسیار مهمی است و گسترش فزاینده ناحقی بر دختران و زنان تمام دنیا نشان گر اهمیت توجه به آن و ضرورت تدوین یک سیاست جنایی کارآمد و موثر در این زمینه است. با این وجود به نظر می رسد قانون در برابر جرائم خشونت بار نسبت به زنان، در اغلب موارد تدابیر عام و کلی اتخاذ کرده است. بنابراین آن چه ضروری است تدابیر اصولی برای حمایت قانونی و کیفری بدون تبعیض و با در نظر گرفتن جنسیت زن برای مسائل قانونی مربوط به زنان است، تا کارآمدی لازم در قانون در قبال زن رعایت شود. باتوجه به این که حقوق زنان یکی از مهم ترین رشته های حقوق بشر و موقعیت حقوق زنان در هر اجتماعی بهترین شاخص و تراز برای سنجش جایگاه حقوق بشر در آن اجتماع است، بر همین اساس این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی رویکرهای سیاسی جنایی – تقنینی ایران در قابل زنان بزه دیده پرداخته است. هدف از این پژوهش رسیدن به پاسخ این پرسش است که آیا حمایت شایسته قانونی، مدنی، مالی و ... از زنان بزه دیده صورت گرفته است یا نه؟ و به این نتیجه رسیده است که بزه دیدگی زنان به معنی خاص آن به طور شایسته مورد پذیرش قانون گذار ایران قرار نگرفته و زنان در موارد معدودی از نظام عدالت کیفری برخوردارند و تنها برخی قوانین درباره ی آنان وضع شده و حمایت ها بیشتر در قالب کیفری بوده است و کافی و قانع کننده نیست.

Keywords:

سیاست جنایی تقنینی , زنان بزه دیده , حمایت , قانون