قرارداد بیع متقابل در صنعت نفت - گاز و نقش آن در سیاست گذاری های ایران

قرارداد های بیع متقابل باعث انتقال تکنولوژی به کشورهای در حال توسعه می شود، سپس برای توسعه میادین نفت و گاز و گسترش سرمایه گذاری در این حوزه وزارت نفت و گاز چاره ای جز انعقاد قراردادهای بیع متقابل با سایر دولت ها و شرکت های خصوصی خارجی ندارد. بر اساس قوانین ایران چون منابع نفت و گاز جزء ثروت های عمومی محسوب می شود، حق حاکمیت بر منابع بر عهده حکومت ایران می باشد به همین جهت از روش بیع متقابل منعقد میگردد. فلذا با روش تحلیلی – توصیفی و به صورت کتابخانه ای سعی داریم قراردادهای بیع متقابل در ارتباط با صنعت نفت و گاز را در جهت انجام اصلاحات و تعدیلات ساختاری لازم برای رسیدن به شرایط و ساز و کارهای بهینه مورد بررسی قرار دهیم.تحقیقات نشان می دهد که با توجه به ماهیت قوانین جمهوری اسلامی ایران، قراردادهای بیع متقابل مناسب بوده و از این طریق نه تسلطی بر صنعت نفت و گاز از طرف خارجیان صورت می گیرد و نه حکومت تسلط خود را بر منابع نفت و گاز از دست می دهد از این طریق منافع دو طرف قرارداد تامین می گردد. در پژوهش حاضر این قراردادها را مورد کنکاش قرار داده و راه کارهایی برای انعقاد هرچه بهتر قراردادهای بیع متقابل ارائه خواهیم داد که از جمله آنها وضع قوانین جدید متناسب با شرایط امروزی و اصول حقوقی – تجاری می باشد.

Keywords:

بیع متقابل , نفت , گاز , سیاست گذاری , ایران