هاشم امیری - مدرس دانشگاه
حیدر لطفی - مدرس دانشگاه

در ایران، با وجود سنت دیرپای تاریخ نویسی (مانند تاریخ طبری، تاریخ بیهقی، اخبار الطوال و غیره) به علت حملات قبایل مختلف و گسست های متعدد اجتماعی، تاریخ و تاریخ نویسی علمی را تبدیل به وقایع نگاری سیاسی کرده است. استیلای دیرپای حکومت های قبیله ای، نوعی اخلاق و عصبیت ایلی - قبیله ای را در جامعه ما نهادینه کرد در رفت و آمدها و کشاکش های حکومت های ایلی، جامعه ایران از یک عصبیت به یک عصبیت دیکر پرتاب گردید. تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران - عموما - بازتاب این عصبیت ها و عصبانیت هاست این گذشته ایلی - قبیله ای، روان اجتماعی ما را شکل داده و در عرصه سیاسی هنوز عامل مهمی در چگونگی کردارهای ما به شمار می رود. اگر بر پایه این بینش به تاریخ ایران نگاه کنیم پژوهش حاضر با مطالعه ای تاریخی و با کمک روش توصیفی و تحلیلی در پی مساله ای است که در پژوهش های پیشین کمتر مد نظر قرار گرفته است، و آنهم نیروها و گروههای قدرتمند و تاثیرگذار بر نظم اجتماعی در تاریخ معاصر ایران در عهد صفوی، قاجار، پهلوی است. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد مداخلات این جریانات با کمک نیروهای خارجی رقیب، عامل مهمی(مخرب) در کنش سیاسی جامعه ایرانی بوده و هست.

جامعه شناسی سیاسی , عصبیت های قبیله ای , کردار سیاسی , تاریخ و تاریخ نویسی