تببین جایگاه مردم در نظام مردم سالاری دینی از دیدگاه شهید بهشتی

مردم سالاری دینی یک شیوه اداره در جامعه اسلامی است که در آن رای اکثریت در چارچوب دین مطرح است. در این نظام سیاسی مانند بسیاری از نظام ها، نظر مردم و مقبولیتی که آن ها برای آن قائلند بسیار مهم است. در جوامع گروه ها و اقشاری وجود دارند که گرایش ها و دیدگاه های آن ها نسبت به شیوه حکومت و سایر مسائل اجتماعی تاثیرگذارتر است. شهید بهشتی از جمله اندیشمندان مهم جریان اسلام سیاسی می باشد که مساله نظام سیاسی مطلوب در کانون توجه وی بوده است.هدف تحقیق حاضر تببین جایگاه مردم در نظام مردم سالار دینی از دیدگاه شهید بهشتی بود .از طریق روش کتابخانه ای و اسنادی داده ها گردآوری شدند و با روش تحلیل محتوای کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج نشان داد که مردم سالاری دینی در اندیشه شهید بهشتی ناظر بر کنش و فعالیت آزادانه، قانونی و با کرامت مردم در امور مدنی است و مسئولان نظام در راستای تامین نیازهای مردم تلاش می کنند و در این مسیر باید رضای الهی و کارآمدی برای مردم را در نظر داشته باشند. شهید بهشتی معتقد است در نظام مردم سالاری نسبت به نظام های دیگر؛ دخالت اراده مردم در تعیین هیات حاکمه و حدود اختیارات و برنامه کار آن بیشتر و صحیح تر؛ مساوات مردم در استفاده از موسسات اجتماعی عمومی تر و کلی تر، امتیازات طبقاتی کمتر و ناچیزتر، و ضمانت تامین مصالح مردم از طرف حکومت قوی تر است

Keywords:

مردم سالاری , مردم سالاری دینی , مردم , اسلام , شهید بهشتی