معصومه ضیاءپور - گروه معماری، واحد بین الملل کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران
مصطفی بهزادفر - استاد گروه معماری و شهرسازی، واحد علم و صنعت، تهران، ایران
زهرا سادات سعیده زرآبادی - دانشیار گروه شهرسازی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

این تحقیق با بررسی عوامل و منابع فرهنگی موثر بر مکان، عوامل و پتانسیل هایی که قابلیت تجدیدنسل و احیاء محلات در حوزه فرهنگی را دارند شناسایی کرد و با ارائه مدل مفهومی نحوه بهره گیری از این عوامل در سیاست-های تجدیدنسل شهری را نشان داده است. فرهنگ به عنوان رویداد اجتماعی نیازمند بستری است که مورد بررسی قرار گیرد، از این رو مطالعه ساختار فضای شهری دارای اهمیت است؛ فضای شهری، نوعی فضای جغرافیایی است که در اثر تعامل ویژگی های محیط طبیعی و ساختار اجتماعی- اقتصادی شکل می گیرد؛ این پژوهش با هدف بهبود ساختار بافت فرسوده محلات شهری به صورت کیفی و روش ولکات بر مبنای پارادایم تفسیری مطالعات گذشته را مورد واکاوی قرار داده و به این نتیجه رسید که منابع فرهنگی میراثی شامل میراث طبیعی، میراث ساختمانی و ملموس، میراث ناملموس و هنر، محصولات و فعالیت های فرهنگی تعریف می شود که با بهره گیری از آن ها در صنایع خلاق و الگوی تولید و مصرف می تواند درمانگر بافت فرسوده محلات شهری باشد.

منابع فرهنگی مکان, بافت فرسوده, محلات شهری, تجدیدنسل فرهنگ مبنا