محمود پسندیده - دانشجوی دوره دکتری مسایل ایران دانشگاه تربیت مدرس.تهران.ایران
مسعود غفاری - دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس.تهران.ایران

تقسیمات کشوری بر ساختار اداری- مدیریتی مناطق برای شتاب بخشیدن به روند توسعه و رشد موزون و هماهنگ استوار است.براساس قانون تقسیمات، بزرگ ترین واحد تقسیمات کشوری استان می باشد که درواقع از یک منطقه جغرافیایی وسیع همگن تشکیل می گردد و حاکمیت دولت مرکزی در آن به شخص استاندار واگذار شده که نماینده عالی دولت در منطقه محسوب می گردد. استان خراسان یکی از همین مناطق جغرافیایی است که براساس مصوبه مجلس در سال ۱۳۸۳ ه.ش به سه استان خراسان شمالی، خراسان رضوی و خراسان جنوبی تقسیم گردید. استان خراسان ، در زمان تقسیم بزرگ ترین استان کشور با ۳۱۳ هزار کیلومتر مربع و قریب به ۶ میلیون نفر جمعیت بود.این تحقیق برای بررسی چگونگی تاثیر الگوی تقسیمات کشوری بر توسعه شهرستانهای سبزوار، جوین، جغتای، خوشاب و داورزن تدوین گردیده و در پی پاسخ به این پرسش است که؛ آیا معادله تقسیم و ایجاد سطوح مختلف با همه تبعات و هزینه های آن، توانسته است به توسعه و رشد هماهنگ مناطق و ارائه خدمات بهتر بیانجامد؟ نتایج بیانگر این بود که شهرستان سبزوار پس از انتزاع شهرستان های جدید از آن، در تمام شاخص ها رشد داشته است ولی درصد رشد آن قابل توجه نبوده است و بین شهرستانهای جدیدالتاسیس منتزع ازآن،شهرستان جوین نسبت به بقیه شهرستان ها رشد نسبتا بهتری داشته است.

تقسیمات کشوری, سبزوار, جوین, جغتای, خوشاب, داورزن, خراسان رضوی