بررسی تاثیر تغییرات سبک زندگی بر رضایت مندی سکونتی؛ موردپژوهی: محله دروس و نازی آباد

ابعاد فرهنگی مسکن را باید زنجیری دانست که سایر وجوه اجتماعی را به یکدیگر پیوندمیدهد و بر روابط بین آنها تاثیرگذار است. به طورکلی ارزیابیهای پس از سکونت از دهه ۱۹۶۰ در راستای توسعه روانشناسی محیط و پژوهش رفتار و محیط آغاز شده است.و ارزیابی رضایتمندی سکونتی، ازمهمترین موضوعات پژوهشی است. ارزیابیهای پس از سکونت را به دو دسته تقسیم میشوند: پس از سکونت قیاسی و ارزیابیهای پس از سکونت مولد:پژوهشگر به منظور ایجاد هنجارها یا درک تغییرات در قبل و بعد از اجرای یک طراحی جدید، به مقایسه میتواند به Life Style سبک روزانه) یا لایف استایل به انگلیسی ) « سبک زندگی » بین فضاها میپردازد. همچنین علایق، و جهتگیری رفتاری یک فرد، گروه یا فرهنگ اشاره کند که بازتابی ویژه از تحولاتمدرنیته فرهنگی در معماری معاصر است و بر رضایتمندی سکونتی تاثیر فراوان دارد. بر این اساس در این مقاله با رویکرد ارزیابی قیاسی به تاثیرپذیری رضایتمندی ساکنین از تغییر در الگوی سبک زندگی پرداخته میشود که در مرحله تحلیلی، به بیان « اسنادی » و « پیمایشی » در مرحله ادبیات نظری و روش « توصیفی- تحلیلی » با روش تاثیر تغییرات سبک زندگی بر رضایتمندی سکونتی شهر تهران در دو محله به عنوان مبنا اقدام شده است. جامعه آماری شامل مردم تهران در مناطق مفروض است. و ضمن اشاره به « تصادفی ساده » تهران انتخاب گردید. نمونهگیری در پرسشنامه به شیوه مقایسه نظرات آنها از عوامل کالبدی- فضایی مسکن و پیشنهاداتی اصولی درباره برنامه ریزی فرهنگی سبک زندگی و طراحی مسکن اشاره شد..

Keywords:

سکونت , رضایتمندی سکونتی , سبک زندگی , مدرنیته و مسکن , برنامهریزی مسکن