پریناز امامی گلمرز - کارشناس ارشد کودکان استثنایی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروز آباد استان فارس. فارس. ایران

علی رغم افزایش آگاهی در مورد اختلال طیف اوتیسم(اتیسم) بسیاری از کودکان اوتیستیک در کشورمان تا سن ۶ یا ۷ سالگی تشخیص درستی دریافت نمی کنند و یا اصلا تشخیص داده نمی شوند و از انجایی که مداخله بهنگام نتایج مثبت فراوانی در روند بهبودی کودک اوتیستیک دارد تشخیص اوتیسم در اسرع وقت الزامی و حیاتی است. امید بر این است که دریافت خدمات بهنگام کودکان اوتیستیک در سنین پایین و در زمانی که مغز کودک بیشتر مستعد یادگیری و تغییر و به اصطلاح پلاستیسیته است بتواند تا حدودی مسیر اوتیسم را تغییر دهد. بر اساس نتایج منتشر شده در حدود یک سوم از والدین عنوان می کنند که علائم اتیسم را در همان نوزادی و طفولیت فرزندشان مشاهده کرده اند. تاخیر های رشدی و انحراف کودک از شاخص های رشدی هرچند به طور مستقیم به اتیسم اشاره نمی کند اما می تواند به برافراشته شدن پرچم های قرمز و اگاهی والدین از وجود مشکلات رشدی کمک کند.

اوتیسم، اختلال، کودکان، روانشناسی و درخودماندگی