اثر نوبیلتین بر عملکرد رفتاری در آزمون های بعلاوه ای شکل مرتفع و شنای اجباری در مدل تجربی بیماری آلزایمر القا شده با تزریق داخل هیپوکمپی آمیلوئید بتا در موش سفید بزرگ

مقدمه و هدف: بیماری آلزایمر رایج ترین فرم بیماری زوال عقل است که به عنوان بیماری مزمن و سندرم پیش رونده در نظر گرفته شده که منجر به فقدان برگشت­ناپذیر نورون­ها بخصوص در ناحیه قشر و هیپوکمپ می­شود. در این مطالعه اثر نوبیلیتن بر عملکرد رفتاری در آزمون­های بعلاوه­ای شکل مرتفع و شنای اجباری در مدل تجربی بیماری آلزایمر القا شده با تزریق داخل هیپوکمپی آمیلوئید بتا در موش بزرگ نر آزمایشگاهی بررسی شد.    مواد و روش­ها: در این تحقیق ۳۲ موش سفید بزرگ نر انتخاب و به صورت تصادفی به ۴ گروه تقسیم شد. این چهار گروه عبارت بود از: گروه شم، گروه شم دریافت کننده نوبیلتین که دارو را به میزان ۱۰ میلی­گرم بر کیلوگرم از یک ساعت بعد از جراحی تا یک هفته بعد آن به طور روزانه و به شکل خوراکی دریافت کرد. گروه آمیلوئید بتا که در این گروه برای ایجاد مدل بیماری آلزایمر، ماده Aβ(۱-۴۰) با دوز ۲nanomol/۲µl به درون ناحیه هیپوکامپ پشتی بصورت دوطرفه تزریق شد. همچنین از آزمون­های بعلاوه­ای شکل مرتفع و شنای اجباری جهت سنجش عملکرد استفاده ­گردید.   نتایج: بررسی عملکرد حیوانات در آزمون بعلاوه­ای شکل مرتفع نشان داد که در گروه آمیلوئید بتا دریافت کننده نوبیلتین یک افزایش معنی دار زمان باقی ماندن در بازوی باز نسبت به گروه آمیلوئید بتا (P<۰.۰۵) دارد. بعلاوه، در آزمون شنای اجباری نیز میزان عملکرد در گروه آمیلوئید بتا دریافت کننده نوبیلتین نسبت به گروه آمیلوئید بتا کاهش غیر معنی دار نشان داد.   نتیجه گیری: در مطالعه اخیر بطور خلاصه مشخص شد تجویز خوراکی نوبیلتین با دوز ۱۰ میلی­گرم بر کیلوگرم باعث کاهش اضطراب می­شود ولی بر افسردگی تاثیر معنی­داری ندارد.  

Keywords:

بیماری آلزایمر , آمیلوئید بتا , اضطراب , افسردگی , نوبیلتین , ماز بعلاوه ای شکل مرتفع , آزمون شنای اجباری