محبوبه هرمزی شیخ طبقی - گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
مژگان آگاه هریس - گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
فریبرز باقری - گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.

مقدمه و هدف: دیابت از گروه بیماری­های مزمن است که به عنوان یک بیماری ناتوان کننده با پیامدهای منفی بسیاری برای بیمار همراه است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش تنظیم عاطفه و آموزش تنش زدایی خودزاد بر اصلاح شاخص های قند خون زنان مبتلا به دیابت نوع دوم انجام شد. مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر نیمه تجربی با پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر شامل تمامی زنان مراجعه کننده به انستیتوی غدد ایران واقع در تهران در بازه زمانی مرداد ماه تا مهر ۱۳۹۸ بود که به عنوان گروه نمونه تعداد ۳۳ بیمار به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله آموزش تنش­زدایی خودزاد و گروه آموزش تنظیم عاطفه و یک گروه گواه قرار گرفتند. قبل و بعد از اتمام جلسات مداخله از تمام شرکت کنندگان، شاخص های قند خون شامل قند خون دو ساعته و قند خون ناشتا (FBS) گرفته شد. داده­های به دست آمده با نرم­افزار SPSS-۲۴ و آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان داد که آموزش تنظیم عاطفه و آموزش تنش زدایی خودزاد بر کاهش شاخص های قند خون زنان مبتلا به دیابت نوع دوم اثربخش است (۰۵/۰>P) ولی تفاوت معناداری میان اثربخشی این دو مداخله وجود نداشت. نتیجه گیری: طبق نتایج حاصل از این مطالعه، آموزش تنظیم عاطفه و آموزش تنش زدایی خودزاد می توانند مداخلاتی موثر در کاهش شاخص های قند خون زنان مبتلا به دیابت نوع دوم باشند.

تنظیم عاطفه, تنش زدایی خودزاد, شاخص های قند خون, دیابت