محمد رضا جلالی ندوشن - گروه علوم تشریح و پاتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
کسری اسفندیاری - دانشکده پزشکی ، دانشگاه شاهد ، تهران ، ایران
مرجان حشمتی - گروه علوم تشریح و پاتولوژی ، دانشکده پزشکی ، دانشگاه شاهد ، تهران ، ایران
روح الله میری - گروه جراحی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

مقدمه و هدف: پیش آگهی کارسینوم پاپیلری تیروئید بستگی به سن و جنس، اندازه ی تومور، وجود متاستاز در عقده ی لنفاوی، تهاجم به کپسول، چندمرکزی بودن و سابقه ی پرتو تابی دارد. امروزه برای تعیین پیش آگهی تومورهای مختلف از مارکرهای مختلف از جمله سیتوکراتین ۷ استفاده می کنند. در مطالعه ی حاضر هدف بررسی بیان سیتوکراتین ۷ در کارسینوم پاپیلری تیروئید و تعیین ارتباط آن با عوامل موثر بر پیش آگهی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه ی مقطعی تعداد ۸۷ بلوک پارافینی از بیماران مبتلا به کارسینوم پاپیلری تیروئید که به بیمارستان مصطفی خمینی تهران مراجعه کرده بودند به روش ایمونوهیستوشیمی از نظر بیان سیتوکراتین ۷ مورد ارزیابی قرار گرفتند و بیان این مارکر به صورت ضعیف (+)، متوسط (++)، قوی (+++) و شدید (++++) در نمونه ها تعیین شد. سپس ارتباط بیان سیتوکراتین ۷ با برخی فاکتورهای موثر بر پیش آگهی بررسی شد.. نتایج: میانگین سنی بیماران ۹۷/۱۶ ± ۱۳/۴۰ سال و ۴/۸۷% آن ها زن بودند. بیان سیتوکراتین ۷ در تمام نمونه های مورد بررسی مشاهده شد. ۲/۸۶% آن ها بیان متوسط و ضعیف و ۸/۱۳% آن ها بیان قوی و شدید داشتند. بیان کاهش یافته ی سیتوکراتین ۷ به طور معنی داری با افزایش سن و افزایش درگیری غدد لنفاوی مرتبط بود اما با جنسیت، اندازه ی تومور و تهاجم به کپسول ارتباطی نداشت. نتیجه گیری: بیان مارکر سیتوکراتین ۷ در نمونه های کارسینوم پاپیلری تیروئید شایع می باشد و با درگیری غدد لنفاوی ارتباط دارد اما با اندازه ی تومور و تهاجم به کپسول به عنوان شاخص های مهم موثر بر پیش آگهی ارتباطی ندارد. بنابراین نتیجه گیری قطعی در این زمینه نیاز به مطالعات درازمدت دارد.

کارسینوم پاپیلری تیروئید, سیتوکراتین ۷, پیش آگهی