محسن عباسی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی معماری، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی پویش.
مهسا مستقیم - استادیار دانشکده مهندسی معماری، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی پویش

شبکه راه های زمینی به علت وسعت کاربری های مختلف، سهولت استفاده، کم هزینه و استفاده عمومی آن، به ویژه برای طبقات متوسط و کم درآمد جامعه و همچنین گستردگی آن به فرا سوی مرزها، از خدمت رسانی و بهره دهی زیادی برخوردار است. نقاط شروع و پایان سفرهای زمینی از جمله اساسی ترین، مهمترین و بحرانی ترین گزینه های تصمیم گیری و اجرای برنامه های اقتصادی و اجتماعی جوامع محسوب می شوند. تشخیص و تعیین چنین مکان هایی در هر شهر و منطقه، از استراتژی های مقیم توسعه شهری و منطقه ای است. به صورت ساده می توان گفت ترمینال به شکل امروزی مکانی است در شهر که وظیفه حمل و نقل مسافر را از شهری به شهر دیگر بر عهده داشته و هدف نهایی اش ارائه خدمات به مسافرین می باشد. حمل و نقل به منزله شریان های حیاتی کشورها و چشم انداز توسعه نمادی بنیادین و بدیهی ترین نشانه های سطح توسعه پایدار در جوامع وحکومت ها به شمار می رود. از نگاهی دیگر حجم مبادلات جهانی، لزوم توسعه ارتباطات وسرعت و حجم عملکرد بخش حمل و نقل را به گونه فزاینده ای هویدا می سازد در این میان حمل و نقل کالا و مسافر، فعالیت های زیر بنایی و زیر ساختی در روند توسعه تلقی می شود و بنا به اعتقاد کارشناسان در صورت عقب ماندگی در این بخش، عقب افتادن سایر بخش های اقتصادی و اجتماعی امری طبیعی و گریز ناپذیر خواهد بود. با طراحی پایانه با مطالعات انجام شده و ارائه طرح برای ساخت میتوان به منظر شهری نامطلوب و ترافیک، حاصل از نبود ترمینال مرکزی برای این قسمت از استان کمک کرد. همچنین برای این قسمت از شهر قم می توان رونق زیادی به کسب و کار رانندگان اتوبوس و سواری ها و ساکنین این منطقه بخشید. در نهایت پایانه طراحی شده با وسعت حدود ۵ هکتار در جنوب غربی شهر قم مکانیابی گردید.

ترمینال، حمل و نقل، ارتباطات، گردشگری، سرانه، طراحی.