ارزیابی کوته بینی مدیران بر رعایت موارد اجتماعی با لحاظ مالکیت شرکتها

این پژوهش به بررسی کوته بینی مدیران بر رعایت موارد اجتماعی با لحاظ مالکیت شرکتها پرداخته است. نمونه ی مورد مطالعه این پژوهش به صورت پیمایشی و میدانی صورت می گیرد و انجام آن با استدلال قیاسی استقرایی بدین معنی که چارچوب نظری و پیشینه پژوهشی از راه مطالعه کتابها مقالات و سایتها به صورت استدلال قیاسی و جمع آوری اطلاعات برای آزمون فرضیه ها از راه استدلال استقرایی انجام گرفته است این پژوهش از نوع دیگر تحلیلی کاربردی می باشد. قلمرو مکانی پژوهش شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. محدوده زمانی، بین سال ۱۳۸۹ تا سال ۱۳۹۴ می باشد. در این پژوهش محقق در پی پاسخگویی به این پرسشهاست که آیا بین کوته بینی مدیریت با رعایت موارد اجتماعی شرکتها رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؟ آیا بین کوته بینی مدیریت با رعایت موارد اجتماعی با توجه به نقش میانجی ساختار مالکیت شرکتها رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؟ نتایج به دست آمده از آزمون رگرسیون حاکی از آن است که ضریب رگرسیون با سطح معنی داری۰/۰۰۰= αبرابر بامحاسبه شده است. از آنجا که این سطح معنی داری از سطح معنی داری مورد نظر ما۰/۴۶۴=R ۰/۰۵=αکوچکتر است بنابراین نتیجه می گیریم که به ازای تغییر در یک واحد انحراف استاندارد کوته بینی مدیریت میزان رعایت موارد اجتماعی شرکتها به اندازه۰/۴۶۴ قابل پیش بینی می باشد. همچنین نتیجه می گیریم که ساختار مالکیت تاثیر کوته بینی مدیریت و رعایت موارد اجتماعی را تعدیل می کند.

Keywords:

مسئولیت اجتماعی شرکتها , کوته بینی , ساختار مالکیت , بورس اوراق بهادار.