راضیه باقرزاده - دکترای بهداشت باروری، عضو هیات علمی، گروه مامایی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران.
حکیمه واحدپرست - عضو هیات علمی، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران.
فرحناز کمالی - دانشجوی دکترای آموزش پزشکی، عضو هیات علمی، گروه مامایی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران.
طیبه غریبی - عضو هیات علمی، گروه مامایی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران.
لیلا دهقانی - دانشجوی دکترای علم اطلاعات و دانش شناسی، عضو هیات علمی، گروه کتابداری پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران.

به کارگیری مهارت های ارتباط با بیمار جزء اساسی مراقبت پرستاری است. بررسی جنبه های مختلف آموزش و به کارگیری این مهارت ها حائز اهمیت است. مطالعه به روش مقطعی در سال ۱۳۹۰-۱۳۸۹ با هدف بررسی نگرش دانشجویان پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر درباره نحوه آموزش و به کارگیری مهارت های ارتباط با بیمار انجام گردیده است. شرکت کنندگان در پژوهش را ۱۵۰ دانشجوی پیراپزشکی تشکیل می دادند. نمونه گیری به روش سرشماری انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات دو پرسش نامه بود که با استفاده از متون در دسترس ساخته شدند. جهت تعیین روایی، از نظر متخصصان در این حیطه استفاده گردید و پایایی با انجام مطالعه پیلوت و تعیین ضریب آلفای کرونباخ (نمره آلفاء ۸۰/۰ تا ۹۵/۰ برای حیطه های مختلف) تایید شد. اطلاعات به دست آمده، توسط آزمون-های آماری توصیفی و تحلیلی، آنالیز گردید. یافته های پژوهش نشان داد که تنها ۵/۱۸% دانشجویان، کیفیت آموزش مهارت های ارتباط با بیمار را در حد مطلوب ارزیابی نمودند. بیشترین روش فراگیری انواع مهارت های ارتباط با بیمار، آموزش از طریق تئوری در خلال دروس دیگر و مشاهده رفتار مربی با بیمار بود. درصد استفاده مطلوب از مهارت های ارتباطی، ۴/۴۱% تا ۹/۵۷% برای حیطه های مختلف بود. با توجه نتایج، میزان خوب بودن آموزش و به کارگیری مطلوب مهارت های ارتباطی کم می باشد، بازبینی برنامه های آموزشی و ارتقای روش های آموزشی در زمینه مهارت های ارتباط با بیمار می تواند در بهینه سازی کاربرد این مهارت ها موثر باشد.

مهارت های ارتباطی, دانشجویان پیراپزشکی, آموزش