جعفر ترک زاده - عضو هیات علمی، گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده ی علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
فهیمه کشاورزی - دانشجوی دکترای مطالعات برنامه ی درسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

برنامهی درسی آموزش پزشکی، بهعنوان نقشهی یادگیری، قاعدتا بایستی به تغییر رفتار و ایجاد مجموعهای ازدانش، تفکر، نگرش، ارزش و مهارتها در فراگیران منجر گردد. توانمندسازی دانشگاه برای پویش معنادار و سازنده درآیندهای متحول و متغیر، مستلزم طراحی و اجرای برنامههای درسی اثربخش میباشد تا از این طریق، تحولی اساسی در نظامآموزشی بهطور خاص و نظام اجتماعی بهطور عام ایجاد گردد. با درک اهمیت اثربخشی برنامهی درسی آموزش پزشکی جهتتحقق اهداف غایی، رسالت و چشمانداز دانشگاههای علوم پزشکی و نظر به جامعیت رویکرد سه بعدی درونی، بیرونی و نهادیاثربخشی و قابلیت کاربردی آن جهت سنجش اثربخشی برنامهی درسی آموزش پزشکی، مطالعهی حاضر به بررسی ابعادسهگانهی اثربخشی در برنامهی درسی آموزش پزشکی با نگاهی بین رشتهای پرداخته است. توجه به اثربخشی برنامه یدرسی از سه بعد درونی، بیرونی و نهادی میتواند چارچوب منسجمی در جهت تحقق اهداف اساسی برنامههای درسی دردانشگاههای علوم پزشکی فراهم سازد. این مطالعه نشان میدهد که ایجاد تعادل و انسجام بین عوامل درونی )اثربخشیدرونی( و هماهنگی و تعادل بین برنامهی درسی قصد شده، اجرا شده و کسب شده در ارتباط با محیط پیرامون و همچنینبرقراری ارتباط مناسب با محیط پویا و متغیر )اثربخشی بیرونی( و در پی آن تحقق رسالتها و مطلوبیتهای اساسی برنامه یدرسی آموزش پزشکی )اثربخشی نهادی( در تعامل با همدیگر، ضرورتی تام دارد.

برنامه ی درسی, آموزش پزشکی, اثربخشی, اثربخشی درونی, اثربخشی بیرونی, اثربخشی نهادی