بررسی میزان خونریزی حین سزارین در زنان مبتلا به کووید-۱۹ در زنان باردار بستری در بیمارستان های سطح شهرستان تبریز در سال ۱۴۰۰
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 270
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-25-8_004
تاریخ نمایه سازی: 25 آبان 1401
Abstract:
مقدمه: تشدید حساسیت سیستم ایمنی به دنبال بارداری به همراه طوفان سیتوکین ناشی از کووید-۱۹ می تواند باعث اختلالات انعقادی و افزایش میزان خونریزی به دنبال زایمان گردد. از آنجایی که خونریزی به دنبال سزارین در زنان مبتلا به کووید-۱۹ با احتمال بیشتری نسبت به زنان بدون ابتلاء به این بیماری رخ می دهد، مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان خونریزی حین سزارین در زنان مبتلا به کووید-۱۹ انجام شد.روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی با بررسی پرونده بالینی ۳۹۶ زن پس از سزارین (۳۵ زن مبتلا به کووید-۱۹ و ۳۶۱ زن غیرمبتلا به کووید-۱۹) در دو بیمارستان الزهراء و امام رضا تبریز انجام شد. اطلاعات دموگرافیک، تاریخچه مامایی، میزان حجم خونریزی، پلاکت، زمان پروترومبین و زمان ترومبوپلاستین نسبی برای هر فرد استخراج شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۱) و آزمون های تی دانشجویی، کای اسکوئر و رگرسیون چندمتغیره انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: میزان خونریزی در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ (۶۹/۱۲۷±۵۹/۱۲۵۹ میلی لیتر) به طور معناداری بیشتر از بیماران غیرمبتلا به کووید-۱۹ (۹۴/۱۱±۷۴/۳۵۱ میلی لیتر) بود (۰۰۵/۰=p). میزان خونریزی در حین سزارین برای بیماران مبتلا به کووید-۱۹ بر اساس شدت بیماری حاکی از آن بود که هرچه شدت بیماری بالاتر باشد، خونریزی در حین سزارین بالاتر است (۰۰۱/۰=p)؛ در نهایت مشخص شد که ابتلاء به کووید-۱۹ شدید سهم خونریزی ناشی از سزارین را ۹۵/۱۲ برابر (۹۵/۱۵-۳۵/۸: ۹۵% CI) افزایش می دهد.نتیجه گیری: ابتلاء به کووید-۱۹ با شدت بالا می تواند خطر ابتلاء به خونریزی در حین سزارین را افزایش دهد؛ لذا اقدامات و برنامه ریزی هایی همچون آماده سازی خون و دسترسی به وریدهای مناسب برای مدیریت ترانسفوزیون خون باید مدنظر قرار گیرد.
Authors
میثاء نقدی پور میرصادقی
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات بهداشت باروری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
فرنوش فرهبد
متخصص زنان و زایمان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
پویا جعفری دودران
دانشجوی پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران.
فاطمه محمد ابراهیم
دکترای بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، علوم پزشکی تهران، واحد بین الملل، تهران، ایران.
عباسعلی درستی
استادیار گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
آیناز بوستان
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
