بررسی تاثیر تدریس بر اساس نظریه ساخت و سازگرایی دیالتیکی بر مهارتهای کاوشگری دانش آموزان پایه هفتم راهنمایی در درس علوم تجربی شهرستان پیرانشهر

هدف این تحقیق بررسی تاثیر تدریس بر اساس نظریه ساخت و سازگرایی دیالتیکی بر مهارتهای کاوشگری دانش آموزان دوره اول متوسطه در درس علوم تجربی در شهرستان پیرانشهر در سال تحصیلی ۹۴ – ۱۳۹۳ بود. این پژوهش از نظرهدف، کاربردی و از نظر میزان کنترل محقق بر متغیرهای تحقیق، غیرازمایشی و از نوع شبه تجربی است .جامعه آماری عبارت از دانش آموزان دوره اول متوسطه شهرستان پیرانشهر به تعداد ۱۶۱۵ نفر است. روش تحقیق، روش شبه آزمایشی و روش نمونه گیری ،تصادفی خوشه ای بود. حجم نمونه با توجه به روش پژوهش شامل دوکلاس در گروه های آزمایش و کنترل و تعداد هرکلاس ۲۵ نفر می باشد.گردآوری داده ها به وسیله پرسش نامه مهارتهای کاوشگری اکبری (۱۳۹۰) انجام گرفت وآلفای کرونباخ آن ۸۴/ . محاسبه شد. برای تحلیل داده های پژوهش و همچنین برای از بین بردن تاثیرات تعاملی متغیرها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده گردید. نتایج نشان داد که اجرای روش تدریس ساخت و سازگرایی دیالتیکی مبتنی بر کاوشگری در مولفه های برهم زدن عادات ذهنی، تقویت مهارت پرسشگری، تقویت مهارت فرضیه سازی، تقویت مهارت آزمایشگری و بالا بردن مهارت تجزیه و تحلیل دانش آموزان تاثیر معنادار و مثبت دارد.

Keywords:

ساخت و سازگرایی دیالکتیکی , کاوشگری , دانش آموزان دوره اول متوسطه , درس علوم