پویان سهرابی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه شهید بهشتی
مسعود شریفی - استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی

هدف: اثر بخشی راهبرد تکرار خواندن بر حافظه، همواره مورد حمایت پژوهش ها بوده است. از سویی دیگر مطالعات نشان میدهند که بین مرور تفضیلی و تمرین نگهداری تفاوت هایی وجود دارد و خصوصیات بافت متن خوانده شده نیز بر بازیابی اطلاعات اثر دارد. همچنین پژوهش ها نشان میدهد که نوع آزمون حافظه اثرات متفاوتی بر نمره ی آزمودنی ها دارد. بر همین اساس هدف پژوهش حاظر بررسی اثر تکرار خواندن متن آشنا و نا آشنا بر آزمون درک مطلب و یاد آوری حافظه است. روش: پژوهش حاظر از نوع نیمه آزمایشی است و انتخاب اولیه آزمودنی ها با روش نمونه گیری در دسترس انجام شده است. ۶۴ آزمودنی در دو گروه متن آشنا و نا آشنا قرار گرفتند (هر گروه ۳۲ نفر). متغییر مستقل اول میزان آشنایی با متن و متغییر مستقل دوم دفعات تکرار خواندن است که در این پژوهش ۱۵ بار طراحی شده است. متغییر وابسته اول آزمون درک مطلب و متغییر وابسته دوم آزمون یاد آوری لغات است. برای تجزیه تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی شامل فراوانی، میانگین و انحراف معیار و نیز روش های آمار استنباطی از جمله آزمونt مستقل استفاده شده است. یافته ها: نتایج تحلیل آماری نشان داد اثر تکرار خواندن بر حافظه، به طور معنی داری در گروه نا آشنا کمتر از گروه آشنا بود و همچنین آزمودنی های هر دو گروه در تکلیف یاد آوری به طور معنی داری نسبت به تکلیف درک مطلب، بهتر عمل کرده اند. نتیجه گیری: میتوان اینگونه نتیجه گرفت که اثر تکرار خواندن بر حافظه ثابت نیست و با توجه به بافت متن و حوزه تخصصی خوانندگان متغییر است. همچنین صرفه نظر از نوع متن، تفاوت در نوع تکلیف حافظه و عمق سطح پردازش مورد نیاز آن تکلیف بر کسب نتایج متفاوت اثر دارد.

تکرار خواندن، حافظه، یاد آوری، درک مطلب، متن آشنا، متن نا آشنا