مقایسه تکانشگری در مردان و زنان سایکوتیک بیمارستان رازی شهر تهران

یکی از مشکلات موجود در بیماران سایکوتیک نقص در کنترل تکانه و تکانشگری در آن ها می باشد.تکانشگری یک مفهوم چند وجهی است که شامل نا توانی برای به تاخیر انداختن لذت به منظور به دست آوردن پاداشهای آنی و ناتوانی برای مهار رفتار یا پاسخ های جاری است.پژوهش حاضر با هدف مقایسه تکانشگری در بین مردان و زنان سایکوتیک بیمارستان رازی تهران انجام شد. روش پژوهش نوع همبستگی است و جامعه ی مورد نظر را تمامی بیماران سایکوتیک بستری شده و تحت درمان در بخش های حاد بیمارستان رازی در سال ۹۵-۱۳۹۴، و کارکنان بیمارستان رازی (گروه کنترل) تشکیل دادند. نمونه شامل ۱۲۰ آزمودنی (۳۰ بیمار اسکیزوفرن، ۳۰ بیمار دوقطبی،۳۰بیمار سایکوز ناشی از مواد و ۳۰ فرد غیرسایکوتیک) بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه تکانشگری بارت می باشد. برای تجزیه و تحلیل دادها از ضریب همبستگی پیرسون وتحلیل واریانس چند متغیره، آزمون t استفاده شد. نتایج آزمون t مستقل نشان داد میزان بی برنامگی در مردان بیشتر از زنان است، تکانشگری حرکتی در مردان و زنان تفوت معناداری ندارد، تکانشگری شناختی در زنان بالاتر از مردان می باشد. با توجه به یافته ها بین زنان و مردان سایکوتیک در تکانشگری کلی تفاوت معنا داری وجود ندارد.

Keywords:

تکانشگری , سایکوتیک , بارت , اسکیزوفرن , دوقطبی , سایکوز ناشی از مواد , بیمارستان رازی