ارائه راهکارهای پیشگیری از جرائم علیه اشخاص و بررسی موانع آن

از زمان شکل گیری جوامع بشری تاکنون در برخورد با رفتارهای نابهنجار (جرم) ارزشمندترین جمله ای که مورد استفاده اندیشمندان با تاسی از یافته های علم پزشکی مطرح شده است، جمله «پیشگیری بهتر از درمان است» می باشد. در همین راستا می طلبد که در زمینه حقوق جزا و جرم شناسی در این وادی تلاش ها و تحقیق های بیشتری صورت پذیرد تا نهایتا با برداشتن عوامل جرم زا و فرهنگ سازی نمودن پیشگیری از جرم منجر به کاهش اثرات سوءرژیم مبارزه و سرکوب با مجرمان باشد، که با جدایی از آثار مخرب و جبران ناپذیر آن منجمله مجرم پروری که در سیستم زندان ها از آن به دانشگاه های آموزش جرائم یاد می-شود از وقوع جرم پیشگیری نمود. اطلاعات تحقیق حاضر، با بهره گیری از روش کتابخانه ای و مراجعه به کتب، مقالات، پایان نامه ها و منابع اینترنتی بوده است. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که آثار جرائم علیه اموال تا حدودی قابل تحمل می باشد، اما آثاری که جرائم علیه اشخاص بر جای می گذارد و صدمات جبران ناپذیری که در سالیان متمادی بر شخص بزه دیده و خانواده او، و دیگر قربانیان و حتی شخص بزهکار بر جای گذاشته، غیر قابل جبران است. معضل جرم برای سیستم قضایی، هزینه های هنگفتی ایجاد می کند. راهبردهای خوب طراحی شده پیش گیری علاوه بر آن که می توانند از جرم و بزه دیدگی جلوگیری کنند، امنیت اجتماعی را افزایش داده و به توسعه پایدار کشور نیز کمک می کند. سیاست های مبتنی بر پیش گیری اجتماعی به دنبال ایجاد ساختارهای اجتماعی و یا مدیریت صحیح این ساختارها برای پیش گیری از جرم است و پیش گیری وضعی به دنبال ایجاد تغییر در اوضاع و احوال و شرایط مشرف بر ارتکاب به جرم است. مهم ترین موانع اجرای برنامه های پیش گیرانه موثر را باید در «ضعف در همکاری بین بخشی»، «عدم تربیت حرفه ای کنش گران پیش گیری» و «عدم توجه به نقش حیاتی جامعه مدنی» جستجو کرد. برای برون رفت از این موانع، کاربست رهنمودهای عملی پیش گیری از جرم سازمان ملل و افزون بر آن «اجرای مدل پیش گیرانه چندنهادی و تقویت فرهنگ مشارکت بین بخشی»، «تقویت فرآیند تربیت حرفه ای و ظرفیت سازی برای پیش گیری» و «تسهیل فرآیند مشارکت در امر پیش گیری» راهگشا خواهد بود.

Keywords:

جرم , پیش گیری , موانع , راهکارها , رویکرد چندنهادی , بزه دیدگی