بررسی رابطه کنترل عواطف و مشکلات رفتاری دانش آموزان پسر ۱۶-۱۷ ساله منطقه ۵ تهران

کنترل عواطف یکی از جنبه های مهم زندگی بشر است که می تواند شاخص های سلامت روانی به خصوص نوجوانان را متاثر کند. پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه کنترل عواطف با مشکلات رفتاری دانش آموزان پسر سال دوم متوسطه شهر تهران انجام شد. روش این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه پژوهش عبارت بودکلیه پسران نوجوان مقطع سنی۱۶-۱۷سال مدارس متوسطه منطقه ۵ تهران در سال ۱۳۹۴، که از بین آنان ۱۵۳ نفر به شیوه خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار های پژوهش عبارت از مقیاس کنترل عواطف (ECS) و چک لیست تجدید نظرشده مشکلات رفتاری (RBPC) بودند. به منظور بررسی فرضیه های پژوهش از روشهای آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون همراه با رگرسیون با استفاده از نرم افزارSpss۲۰ استفاده شد. یافته ها نشان داد کنترل عواطف با مشکلات رفتاری رابطه منفی معناداری نشان داد. نتایج نشان داد هر چه توانایی کنترل عواطف نوجوانان بیشتر باشد، آنها مشکلات رفتاری کمتری دارند و با کاهش میزان کنترل عواطف، مشکلات رفتاری آنان بیشتر می شود. لذا متخصصان روانشناسی می توانند با اتخاذ تدابیری، با افزایش میزان رشد و کنترل عواطف نوجوانان پسر، از میزان مشکلات رفتاری آنها بکاهند.

Keywords:

کنترل عواطف , مشکلات رفتاری , دانش آموزان پسر