مریم سادات باقری موسوی - عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان

پوشش زن یکی از ضروریات دین اسلام است که قرآن کریم و روایات وارده از پیامبر و معصومین (علیهم السلام) و در کلمات و فتاوای فقها به وجوب و کیفیت آن تصریح شده است. با تمام اهمیت و جایگاهی که مساله پوشش در فرهنگ دینی از آن برخوردار است امروزه عدم رعایت عفاف در پوشش به عنوان یک آسیب فرهنگی و اجتماعی جدی مطرح است. این مقاله با هدف مشخص کردن نقش حجاب در پیشگیری ازبرخی از آسیب های اجتماعی به رشته تحریر در آمده است. برای این منظور با بررسی اسناد و مدارک و مطالعه کتابخانه ای داده ها جمع آوری گردیده است. نتایج بدست آمده بیانگر این است که: هر قدرخود آگاهی فرد نسبت به هویت خود بیشتر باشد پیروی از قواعد اجتماعی و از جمله حجاب بعنوان یک قانون اجتماعی در ایران افزایش می یابد. بین اعتیاد و بد حجابی و توجه افراطی به ظاهر رابطه وجود دارد. بین آزار و تعرض و مزاحمت خیابانی برای زنان و حجاب رابطه وجود دارد. بین اسیب های اجتماعی نو ظهور مانند آسیب های ناشی از ماهواره ، بازیهای رایانه ای و اسیب های ناشی از شبکه های اجتماعی و حجاب رابطه وجود دارد. بین بد حجابی و میزان بزه دیدگی بانوان رابطه وجود دارد. امنیت یکی از مهمترین عواملی است که امکان حضور بی دغدغه زنان را در عرصه کار و فعالیت ها فراهم می کند و حجاب بعنوان یکی از ابزار امنیت زنان حساب می شود. دختران با حجاب از برون گری و مسئولیت پذیری بیشتری نسبت به دختران بد حجاب برخوردارند.

پیشگیری، حجاب، آسیب اجتماعی.