سمیه سینائی فرد - کارشناس ارشد رشته ادبیات گرایش ویرایش و نگارش - آموزگارآموزش و پرورش شهرستان حمیدیه

بازی یکی از روشهای آموزشی در دوره ی پیش دبستانی محسوب می شود. ب ازی فعالیت است خودجوش و آزادانه که موجب سرگرمی و نشاط کودکان می شود و از این طریق موجبات رشد همه جانبه ی کودک ف راهم می شود. مقاله ی حاضر با هدف بررسی نقش بازی در پرورش و رشد همه جانبه ی کودکان پیش دبستانی به شیوه ی کتابخانه ای و با بهره از ابزار فیش برداری نگاشته شده است . یافته ها بر این موضوع تاکید دارند که شناخت کودکان و علاقه مندیهای آنها می تواند در بسیاری از موارد، حائز اهمیت باشند؛ بخصوص در امر آموزش و کار با کودک می تواند بسیار سودمند باشد. بازی بازتابی است از زندگی اجتماعی که تاثیرات اساسی بر پرورش همه جانبه کودک دارد. توانایی های کودکان چه از نظر ذهنی ، جسمی و اجتماعی در هر مرحله از رشد تغییر می کنند. زمانی بازیها تاثیرات مطلوب و مورد علاقه ی کودکان واقع می شوند که ، متناسب با توانایی های ذهنی و جسمی کودکان باشند، اگر فراتر از حد توانایی باشند، تاثیرات منفی و احساس درماندگی در کودکان ایجاد می کنند. کودکان با بازی، مطالب آموختنی را با میل و رغبت می آموزند به ویژه در آموزش مفاهیم انتزاعی و مفاهیمی که درک آنها برای کودکان بسیار دشوارند؛ با بازی، مفاهیم قابل درک و ملموس می شوند. بنابراین بهتر است آموزش هرگونه از مطالب درسی برای کودکان، با بازیهای هدفمند انجام شود.

آموزش پیش از دبستان،آموزش پیش دبستانی ،کودکان، رشد همه جانبه ی کودکان،بازی