مادح دستمرد - ا ستادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور
حمیدرضا فیاضی - کارشناسی ارشد، رشته تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش، دانشگاه پیام نور اراک

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یادگیری همیاری بر تکانشوری و امنیت روانی دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهشحاضر شبه آزمایشی )پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل( بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطهدبیرستان شهید ترابی گوگد گلپایگان استان اصفهان بودند که از بین آنها به صورت نمونه گیری در دسترس ۴۰ نفر به عنواننمونه آماری انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش حا ضر شامل پر س شنامه مقیاس تکانشوری بارات ) ۱۹۹۴ (، امنیت روان شناختیادمونسون ) ۱۹۹۹ ( و در جهت برگزاری جلسات یادگیری مشارکتی از روش جیگساو استفاده شد. برای تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارspss۲۶از تحلیل کوواریانس ا ستفاده شد. نتایج حا صل از تحلیل کوواریانس ن شان داد یادگیری همیاری باعث کاهش تکانشوری و نیز باعث افزایش امنیت روانی دانش آموزان می شود. براسوواس نتایج حاصوول می توان بیان نمود کهمدارس با به کارگیری فرایند یادگیری همیاری میتوانند زمینه لازم جهت افزایش امنیت روانی و کاهش تکانشوریدانش آموزان را فراهم نمایند.

یادگیری همیاری، تکانشوری، امنیت روانی، دانش آموزان