ایدا حیاتی مهر - استادیار،دانشگاه فرهنگیان پردیس فاطمه الزهرا (س) اهواز، ایران
نرگس کرمی - دانشجوی کارشناسی پیوسته آموزش زبان عربی،پردیس حضرت فاطمه الزهرا (س)

شعر سیاسی در حوزه عربی ، به معنای دقیق کلمه ، در نتیجه تحولاتی است که با آغاز قرن بیستم در سرزمینهای عربی شکل گرفت به ویژه در نیمه دوم قرن بیستم با جدیت بیشتری رخ نمود؛ چنانکه کمتر شاعری میتوان یافتکه بی توجه به دغدغه ها و مسائل سیاسی سرزمین خود باشد. پرداختن به سرنوشت سیاسی مردم، لزوم مشارکت جدیشعر و شاعر در امور سیاسی از مبانی شعر است و آنچه که در این میان بیشتر به چشم می خورد، تاثیرپذیری شعر درعرصه زبان و معنا از مسائل سیاسی است. شعر سیاسی معاصر، شعر انقلاب است و از ضرورت های انقلاب، حضور فعالتوده مردم است، لذا ارتباط گسترده شعر سیاسی با مردم، شرط اساسی برای پذیرش است. نوشته حاضر می کوشد ضمنارائه گزارشی از پیوند بین رویکرد سیاسی و شعر معاصرعربی، میزان تاثیرپذیری شعر را در حوزه زبان و معنا از آن رویکردارائه دهد. نتایج به دست آمده نشان میدهد، هویت شعرمعاصر عربی، پذیرای رویکردهای سیاسی جامعه بوده در عین حالزبان و فضایی متناسب با آن را برای خود تعریف می کند.

شعرمعاصر، شعر سیاسی ، زبان عربی، مبارزه