تاثیر هشت هفته تمرین هوازی در آب، با و بدون مصرف زیره کوهی بر سطوح Hs-CRP و نیمرخ لیپیدی زنان یائسه غیرفعال
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 97
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_DMED-27-6_002
تاریخ نمایه سازی: 29 آبان 1401
Abstract:
مقدمه و هدف: بیماری قلبی عروقی یکی از مهم ترین عوامل مرگ ومیر در زنان است و بیشترین ابتلا در زنان یائسه به دلیل کاهش نقش محافظتی استروژن است. لذا این پژوهش باهدف تاثیر هشت هفته تمرین هوازی در آب، با و بدون مصرف زیرهکوهی بر سطوح hsCRP < /span> و نیمرخ لیپیدی زنان یائسه انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی است. نمونه آماری این تحقیق شامل زنان یائسه و چاق مراجعه کننده به استخرهای شهر مشهد بودند که با روش نمونه گیری هدف دار انتخاب شده و به طور تصادفی در سه گروه ۱۰ نفر تمرین، مکمل و تمرین همراه با مکمل قرار گرفتند. گروه تمرین به مدت هشت هفته (هفته ای سه روز) برنامه تمرین هوازی در آب را با شدت ۵۵-۷۵ درصد حداکثر ضربان قلب خود انجام دادند، گروه مکمل به مدت هشت هفته (روزانه ۳ گرم دانه زیرهکوهی) مصرف نمودند و گروه تمرین+مکمل هر دو مداخله را انجام دادند. به منظور بررسی متغیرهای بیوشیمیایی، نمونه گیری خونی ۴۸ ساعت قبل و پس از انجام پروتکل های تحقیق انجام شد. برای تجزیه وتحلیل دادهها از آزمونهای کلموگروف اسمیرنوف، t همبسته و آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد. نتایج: یافتههای تحقیق نشان داد سطوح hsCRP < /span> گروه مکمل کاهش معنادار (۰۱/۰p=) و VO۲max هر سه گروه افزایش معناداری (تمرین: ۰۰۷/۰ p=، مکمل: ۰۱/۰p=، تمرین+مکمل: ۰۱/۰ p=) داشته است. البته در تغییرات hsCRP < /span> و VO۲max بین سه گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه مصرف روزانه زیرهکوهی میتواند در پیشگیری از بروز بیماریهای قلبی نقش بسزایی داشته باشد و تمرین هوازی در آب با مصرف زیره و بدون مصرف آن در بهبود VO۲max موثر است.
Keywords:
Authors
مهری قلندرآبادی
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
ناهید بیژه
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
سیدرضا عطارزاده حسینی
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
