جلیل فتح آبادی - گروه روان شناسی تربیتی و تحولی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مریم حاجی قربانی دولابی - گروه روان شناسی، پردیس بین المللی کیش، دانشگاه تهران، کیش، ایران
علی اکبر ارجمندنیا - گروه روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
حسین ادیبی - مرکز تحقیقات غدد درون ریز و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران
بیتا شلانی - گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
سعید صادقی - گروه روان شناسی بالینی و سلامت، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

مقدمه و هدف: دیابت یک بیماری مزمن است که شیوع بالایی در جوامع مختلف دارد. پژوهش های گذشته نشان داده اند که عوامل روان شناختی در ابتلاء افراد به دیابت نقش دارند. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی میزان کنترل قند خون از طریق طرحواره های ناسازگار اولیه در بیماران دیابتی نوع ۲ انجام شد. مواد و روش ها: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران دیابتی نوع ۲ مراجعه کننده به دو مرکز آزمایشگاه موسسه خیریه درمانی مکتب الزهرا (س) و پژوهشکده دیابت دانشگاه علوم پزشکی تهران بود که ۳۰۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه طرحواره یانگ (YSQ) گردآوری شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش های تحلیل رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که از میان طرحواره های ناسازگار اولیه، طرحواره های انزوای اجتماعی/ بیگانگی، نقص/ شرم، آسیب پذیری نسبت به بیماری، اطاعت، بازداری هیجانی، معیارهای سرسختانه/ بیش انتقادی و خویشتن داری/ خود انضباطی ناکافی به طور معنی دار کنترل ضعیف قند خون را به طور معنی دار پیش بینی می کند ۰۱/۰

. نتیجه گیری: طرحواره های ناسازگار اولیه به عنوان یکی از ویژگی های روان شناختی افراد توانایی پیش بینی میزان کنترل قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ را دارد و پیشنهاد می شود در مداخلات پیشگیرانه و درمانی به این کیفیت روان شناختی نیز توجه ویژ ه ای شود.

دیابت نوع ۲, قند خون, طرحواره های ناسازگار اولیه