محسن ادیب حاج باقری - عضو هیات علمی، گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده ی پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، ایران.
معصومه سادات موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری داخلی جراحی، دانشکده ی پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، ایران.
محمد سجاد لطفی - دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری سالمندی، دانشکده ی پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، ایران
عفت امین الرعایایی - کارشناس آموزش و پرورش، مدیریت آموزش و پرورش کاشان، ایران.

طرح درس از مهم ترین عوامل در فرایند آموزش است که باعث بهبود دیدگاه دانشجویان نسبت به کیفیت آموزش شده و همچنین فعالیت های اساتید و دانشجویان را هدفمند می سازد. مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت طرح درس اعضای هیات علمی دانشکده های پرستاری – مامایی منتخب ایران انجام شد. در این پژوهش مقطعی، ۱۰۰ طرح درس ارائه شده توسط اعضای هیات علمی ۲۴ دانشکده ی پرستاری- مامایی مورد ارزیابی قرار گرفت. جمع آوری داده ها با استفاده از چک لیست محقق ساخته انجام گرفت. داده ها با استفاده از آمار توصیفی در نرم افزار SPSS ویرایش ۵/۱۱ تجزیه و تحلیل شد. در مجموع، ۴% طرح درس ها در وضعیت ضعیف، ۸۳% متوسط و ۱۳% در وضعیت خوب قرار داشتند. بیشترین مولفه ای که در طرح درس مورد توجه قرارگرفته به ترتیب: تعیین محتوای درسی، اهداف جزیی و تعیین منابع بود. بیشترین کاستی ها مربوط به سیاست های مدیریت کلاس مدرس، تعیین آمادگی دانشجویان در هر جلسه و وسیله کمک آموزشی و نحوه ی استفاده از آن بود. با توجه به اهمیت طرح درس، اجرای کارگاه های آموزشی می تواند اطلاعات لازم برای تدوین طرح درس را فراهم کند.

کیفیت, طرح درس, عضو هیات علمی, پرستاری, مامایی