شناسایی و دسته بندی آسیب های سیاستگذاری توسعه صنعتی در ایران (۱۳۹۷-۱۳۷۰)

هدف: توسعه صنعتی نقش مهمی در متغیرهای اقتصادی از جمله ایجاد اشتغال، افزایش رشد اقتصادی و کاهش فقر دارد. در برنامه­ های پنج‎ساله توسعه در ایران به بخش صنعت نیز توجه شده است. علاوه بر این، سازمان‎های مختلفی در زمینه سیاست گذاری توسعه صنعتی فعالیت دارند. هدف پژوهش حاضر، شناسایی و دسته ­بندی آسیب­های سیاستگذاری توسعه صنعتی در ایران در دوره زمانی ۱۳۷۰ تا ۱۳۹۷ است. طرح پژوهش/ روش‎شناسی/ رویکرد: برای دستیابی به این هدف، از روش فرا­ترکیب استفاده شده و داده­های پژوهش به روش اسنادی گردآوری شده است. در پژوهش حاضر به ۷۵ داده شامل مقاله‎های علمی، کتب و گزارش (به زبان فارسی) استناد شده است. روش نمونه­ گیری از داده ها، هدفمند است. در این راستا تعداد ۱۱۷ مفهوم یا چالش شناسایی شده است که این مفاهیم بر اساس یک چارچوب نظری تلفیقی سازماندهی شده­ اند. یافته­ های پژوهش: یافته­ های پژوهش حاضر شامل آسیب­های سیاستگذاری توسعه صنعتی ایران است که در چهار بخش: ۱) محتوا شامل مقوله ­های اهداف بلندمدت یا چشم‎اندازها، راهبردها، برنامه ­ها، سیاست­ ها و قوانین و مقررات نظارتی یا تنظیمی؛ ۲) فرایند شامل مقوله­ های تنظیم دستور کار، تدوین سیاست، تصمیم ­گیری، اجرا و ارزیابی؛ ۳) بازیگران شامل مقوله­ های فراسازمانی، سازمانی، و فردی؛ و در نهایت ۴) محیط یا زمینه در مقوله های ارزش ­های سیاسی، رویکرد و نگاه کلان و غالب حکومتی، حمایت سیاسی، ظرفیت مدیریتی- اداری، و ظرفیت تحلیلی شناسایی و دسته­ بندی ­شده است. یافته ­های پژوهش حاضر می­ تواند مبنای مناسبی برای اصلاح سیاستگذاری توسعه صنعتی در ایران فراهم آورد.

Keywords:

Development , Industrial Development , Policy Making , Pathology , Meta-Synthesis. , توسعه , توسعه صنعتی , سیاستگذاری , آسیب شناسی , فراترکیب.