علی توحیدیان - گروه مدیریت بحران، مجتمع دانشگاهی پدافند غیرعامل، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران.
رضا حسنوی - استاد، دانشکده مدیریت و مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
علیرضا جعفری زاد - دانشجوی دکترای تخصصی آینده پژوهی، دانشگاه جامع امام حسین(ع)

زمینه و هدف: این پژوهش با هدف کشف عوامل ایجاد بحران، شامل عدم پشتیبانی مردم؛ احتکار و تاراج؛ تمرد برخی از مدیران؛ شایعات، دروغ و سخنان اشرار در حکومت حضرت علی(ع)، ارائه الگوی مدیریت بحران مبتنی بر اندیشه حکمرانی امام علی (ع) و همچنین مقایسه تطبیقی موارد مذکور با بحران کرونا، را مورد بررسی و تحقیق قرار داده است. روش شناسی پژوهش: با استفاده از روش کتابخانه ای، داده های مورد نیاز را جمع آوری و به روش توصیفی تحلیلی به بررسی داده های پژوهش پرداخته است.یافته ها و نتیجه گیری: یافته پژوهش نشان می دهد که امام علی (ع) به عنوان رهبر جامعه اسلامی، الگوی ویژه ای در مدیریت بحران ها به کاربرده است. لذا این پژوهش به مدیریت بحران توسط امام علی(ع) در دوران حکومت ایشان طی سه مرحله: مدیریت پیش از بحران، مدیریت حین بحران و مدیریت پس از بحران و تطبیق این مراحل در مواجهه با بحران کرونا پرداخته است. برخی از اقدامات ایشان در مراحل مختلف بررسی شده است. مرحله پیش از بحران باتوجه به اهمیت تاثیرگذاری تصمیمات و اقدامات در این مرحله، که ویژگی ها و اقتضائات خاص خود را دارد و ضرورت پرداختن به این مقطع زمانی را به عنوان مرحله پیش از بحران مطرح می سازد. مرحله حین بحران شامل: بسیج منابع انسانی، حذف یا کاهش قدرت عوامل بحران زا، اطلاع رسانی و آگاه سازی، طلب یاری از پروردگار برای حل بحران و مشورت با تیم مدیریت بحران می باشد. در نهایت، اقدامات آن حضرت پس از بحران، شامل شفاف سازی، ایجاد نظم و حمایت از آسیب دیدگان است.

امیرالمومنین علی(ع), ویروس کرونا, مدیریت بحران, الگوی مدیریت بحران