توسعه مرزهای بهره برداری مجاز سیستم برق و گاز با استفاده از برنامه های پاسخ گویی بار توام

درحالی که مدل های فعلی شبکه های تجمیع شده برق-گاز معمولا از پتانسیل برنامه های پاسخ گویی بار در جایگاه یک ابزار بهره برداری موثر صرف نظر می کنند، این مقاله یک برنامه پاسخ گویی بار توام جدید برای توسعه مرزهای بهره برداری شبکه تجمیع شده پیشنهاد می کند. همچنین به منظور ایجاد یک مدل دقیق تر برای نمایش شبکه تجمیع شده در مقایسه با تحقیقات پیشین، مدل پیشنهادی محدودیت های عملی کمپرسورها و لوله ها را نیز لحاظ می کند. برای ارزیابی روش پیشنهادی، مجموعه ای از سناریوها که نشان دهنده یک شبکه تحت فشار هستند برای شبیه سازی عوامل اصلی محدودکننده تامین کامل بار در نظر گرفته می شوند. نتایج آزمایش های صورت گرفته در نمونه مطالعاتی حاکی از آن است که برنامه پاسخ گویی بار توام پیشنهادی می تواند مرزهای بهره برداری شبکه تجمیع شده را تا ۸، ۲۸ و ۶۲% بسته به نوع سناریوی درنظرگرفته شده توسعه دهد. به خصوص نتایج شبیه سازی نشان می دهد که مدل پیشنهادی با طرح های پاسخ گویی بار توام می تواند به جواب های بهینه تری در مقایسه با مدل های سنتی که فاقد ابزار پاسخ گوی بار هستند منجر شود.

Keywords:

Integrated gas-electric networks , Joint demand response programs , Fuel constraints , Gaspipeline capacity , Extending boundaries of the feasible operations. , شبکه های تجمیع شده برق- گاز , برنامه های پاسخ گویی بار توام , محدودیت سوخت , ظرفیت لوله ها , توسعه مرزهای بهره برداری مجاز