روش نوین قیمت گذاری هزینه نهایی بلندمدت برای جبران کمبود درآمد شبکه انتقال در سیستم قدرت تجدید ساختارشده

چکیده: رویکردهای افزایشی و نهایی، دو رویکرد متفاوت در قیمت گذاری شبکه های انتقال و توزیع انرژی است. تفاوت اصلی این دو روش در نحوه محاسبه هزینه استفاده از شبکه است. در رویکرد اول، از شبیه سازی و در رویکرد دوم، از روش های تحلیل حساسیت برای تعیین هزینه استفاده می شود. در این مقاله، یک روش نوین با رویکرد نهایی بر مبنای روش های تحلیلی که بتواند اثر هزینه های بلندمدت را نسبت به تزریق توان در باس ها نشان دهد، معرفی می گردد. تحلیل حساسیت شامل سه مشتق جزئی است که عبارت اند از: ۱. حساسیت پخش توان خطوط شبکه در اثر افزایش تزریق توان در باس ها، ۲. حساسیت زمان توسعه شبکه برحسب تغییر توان خطوط شبکه، ۳. حساسیت ارزش فعلی تقویت شبکه برحسب زمان توسعه شبکه. یک شبکه توزیع عملی که قسمتی از شبکه انتقال است، برای نشان دادن اصول تئوری و عملی روش پیشنهادی مورد استفاده قرار می گیرد. نتایج رویکرد های افزایشی و نهایی در شرایط مختلف سیستم مقایسه می شوند. نتایج نشان می دهند که قیمت های به دست آمده از روش پیشنهادی، نه تنها هزینه های توسعه آینده شبکه را دربرمی گیرد بلکه به فاصله بین تولید و مصرف نیز بستگی دارد. همچنین روش پیشنهادی عواملی را که در تعرفه های شبکه تاثیرگذارند، نشان خواهد داد.

Keywords:

Network Pricing , Power Market , Load Growth Rate , Long Run Marginal Cost , Long Run Incremental Cost , Revenue Reconciliation. , قیمت گذاری شبکه , بازار برق , نرخ رشد بار , رویکرد نهایی بلندمدت (LRMC) , رویکرد افزایشی بلندمدت (LRIC) , جبران کمبود درآمد شبکه انتقال