محمد علی بهشتی نیا - Semnan University
سید امیر محمد خطیبی - Semnan University

یکی از مهم ترین مباحث در بخش حمل و نقل مصرف سوخت است. با توجه به یارانه ای بودن سوخت در کشور، هم به صرف دولت و هم به صرف بخش خصوصی است که مصرف سوخت در حمل و نقل کاهش یابد. یکی از مهم ترین حوزه هایی که بحث سوخت در آن اهمیت دارد، حوزه صنعت است؛ کاهش مصرف سوخت در این حوزه، علاوه بر مزایای دیگر موجب کاهش هزینه تمام شده محصولات نهایی و درنتیجه، رقابتی شدن آن ها می شود. از سوی دیگر، تمرکز بر روی کاهش مصرف سوخت ممکن است منجر به اختلال در زمان بندی تولید و حمل ونقل شود. مقاله حاضر با مطرح کردن مدلی برای کاهش مصرف سوخت در تولید محصولات نهایی، همزمان بحث زمان بندی تولید و حمل ونقل را موردنظر قرار می دهد. مدل پیشنهادی مولفه هایی چون تمرکز در تصمیم گیری جامع در امر تولید توسط تامین کنندگان، حمل ونقل اشتراکی و یکپارچگی زمان بندی تولید و حمل ونقل را موردنظر قرار می دهد. به منظور بررسی کارایی مدل پیشنهادی، این مدل با دو مدل رایج در بخش تولید مقایسه شده است. به منظور جامع بودن نتیجه حاصل از این تحقیق، مقایسه ها روی تعداد زیاد و طیف متنوعی از مسائل صورت پذیرفته است. نتایج حاصل نشان از برتری مدل پیشنهادی نسبت به مدل های رایج در بخش تولید و حمل ونقل است.

Fuel consumption, Finished cost, Transportation planning, Scheduling, Supply chain, مصرف سوخت, هزینه تمام شده, برنامه ریزی حمل ونقل, زمانبندی, زنجیره تامین.