مهدی بانشی - School of Mechanical Engineering, Shiraz University, Shiraz, I.R.Iran

پژوهش حاضر به مدل سازی و تحلیل فنی و اقتصادی سیستم های فتوولتائیک تولید پراکنده متصل به شبکه برای استفاده در بخش خانگی شهرهای اصفهان، بندرعباس، تبریز، تهران، شیراز و یزد می پردازد. مدل سازی به صورت دینامیک و با استفاده از داده های ساعتی هواشناسی و توزیع ساعتی تقاضای برق انجام شده است. اثر سیاست های قیمتی و مشوق های دولتی در اقتصاد سیستم های فتوولتائیک تحت شش سناریوی متفاوت بررسی شده است. نتایج نشان می دهد میزان برق تولیدی سیستم یک کیلوواتی با زوایای ثابت در محدوده ۱۴۳۷۱۵۳۶ کیلووات ساعت می باشد که با اعمال سیاست مترینگ خالص، فقط حدود ۱/۴۴۴/۴۹% از آن به شبکه برق فروخته می شود. استفاده از سیستم های دارای ردیاب خورشیدی تک محوره عمودی و دومحوره، میزان تولید و فروش برق را به ترتیب ۸/۲۶۴/۴۴% و ۶/۳۵۸/۶۲% افزایش می دهد. صرف خرید تضمینی برق مازاد با تعرفه های فعلی نمی تواند استفاده از این سیستم ها را توجیه پذیر کند اما در کنار این سیاست، با اعمال مشوق های دولتی در تامین هزینه های اولیه و افزایش قیمت برق، دوره بازگشت سرمایه را می توان در شهرهای مورد مطالعه به جز بندرعباس به حدود شش سال رساند. نتایج نشان می دهد که بایستی سیاست های تشویقی مناسب و مخصوص به هر منطقه با توجه به شرایط اقلیمی توسط دولت اعمال گردد.

Photovoltaic system, Residential sector, Techno-Economic analysis, Payback period, Incentive policies., سیستم فتوولتائیک, بخش خانگی, آنالیز فنی-اقتصادی, بازگشت سرمایه, سیاست های تشویقی.