واکاوی دیدگاه سید مرتضی پیرامون وجوه اعجاز قرآن با تکیه بر نظریه صرفه

سید مرتضی وجه اعجاز قرآن کریم را صرفه میداند. با نگاهی اجمالی به سیر تطورات تاریخینظریه «صرفه» متوجه می شویم برخی با مخالفت با او، بر این باورند که قبول صرفه، نفی سایرامتیازات قرآن را در پی خواهد داشت. صرفه از دیدگاه او به معنای سلب علوم لازم برای آفریدنکلامی مثل قرآن است. می توان این تفسیر سید مرتضی را «صرفه علم» نامگذاری کرد. این تفسیر از صرفه هیچ گونه تضادی با سایر امتیازات قرآن ندارد. همچنین با در نظر گرفتن ابدیت پیامتحدی، صرفه در همه زمانها قابل اثبات خواهد بود. سید مرتضی ضمن اعتقاد به عدم تناقض واختلاف در قرآن و وجود اخبار غیبی در آن، قائل به تحدی و اعجاز قرآن در این وجوه نیست؛ زیرااز نظر ایشان گستردگی تحدی همه آیات قرآن را شامل می شود، این در حالی است که برخی ازآیات قرآن کریم عاری از اخبار غیبی است و در روایات پیامبر اکرم ص نیز جملات بدون تناقض واختلاف وجود دارد، حال آن که وحی نیستند.

Keywords:

اعجاز قرآن , تحدی , سید مرتضی , صرفه