سیدامیرحسین سیدالموسوی - حجت الاسلام

همواره اندیشه ورزی در ساختاری مکتبی و ایدئولوژیک ره آورد پندارهایی است که نوعی قیم مآبی رادر بستر سیاست کیفری ایجاد می کند. آنچه برایند این رویکرد خواهد بود آرمان گرایی های انقلابیاست که تار و پود آن را به ایدئولوژی الهی گره می زنند تا به واسطه آن بتوانند صعبیت و شدتمجازات را توجیه کنند. اگر فرایند تقنین را در ایران پس از انقلاب مرور کنیم همین رویه حاکم بودهاست. این در حالی است که با تعدیلات و بازنگری های متعدد در حوزه کیفر هنوز می توان نقشبلامنازع و بی برگشت ایدئولوژی مکتبی را در تصویب، اعمال و اجرای مجازات ها یافت. ویژگی اینسیاست کیفری را میتوان در مجازات های شدید و اعمال محدود کیفیات و نهادهای ارفاقی درخصوص مصادیق مختلف مجرمانه خواهد بود. به هرحال سنخ ایدئولوژی در نظام تقنینی ایران نه دائرمدار مبنایی چون نگاه های لیبرالیسم و مارکسیسم، بلکه با محوریت مکتب اسلامی با اندیشه انقلابیکه ارزشی گستردهتر از گفتمان اسلامی را القاء نمود. همین رویه موجبی در توسیع دامنه عناوینمجرمانه از یک سو و سختگیری در مجازات ها شده است. به هر حال این پژوهش در پرتو این نگرشسعی می کند سیاست جنایی تقنینی و قضایی که برخاستی از این ایدئولوژی دینی و حاکمیتی استرا مورد بررسی قرار دهد.

سیاست جنایی، ایدئولوژی کیفری، نهادهای ارفاقی، مجازات