ناصر خورشیدی - کارشناسی ارشد دیپلماسی و سازمان های بین المللی، دانشکده روابط بین الملل، تهران، ایران
صارم شیراوند - کاندیدای دکتری ژئوپلیتیک- دانشگاه تهران، تهران، ایران

هدف نوشتار حاضرء بررسی تمایزات و حوزه های همپوشانی میان «امنیت انسانی» و «حقوقبشر» بوده است. هر دوی این مفاهیم. حفظ و ارتقای «کرامت انسانی» را در دستور کار قرارداده اند و از این جهت بسیاری از نواقص و کاستی های یکدیگر را پوشش می دهند. ضمناینکه میان این دو مفهوم تفاوت هایی به ویژه در سطح تحلیل، جنبه های عملیاتی و دامنهشمول وجود دارد. بر این اساس پژوهش حاضر این پرسش را مطرح کرده است که «چگونهحقوق بشر و آمنیت انسانی با وجود برخی تفاوت ها و تمایزات. قادرند همدیگر را به صورتمتقابل تکمیل و تقویت کنند؟» حقوق بشر و امنیت انسانی به علت آنکه بر موضوعی واحد،یعنی «کرامت انسانی» و توسعه ابعاد مختلف زندگی بشری اعم از فردی. اجتماعی و بینالمللی متمرکز هستند. توانایی همپوشانی و تقویت یکدیگر را دارند. حقوق بشر بسترهایحقوفی و قانونی لازم برای تحقق استراتژی های امنیت انسانی، یعنی «حمایت» و «توانمندسازی» را فراهم می کند و متقابلا منیت انسانی با تاکید بر جنبه های عملیاتیاسناد جهانی حقوق بشر. به طور خاص حقوق اقتصادی. اجتماعی و فرهنگی و امنیتی سازی،برخی دغدغه های مشترک با حقوق بشر از آهداف مصرح در اسناد جهانی حقوق بشرحمایت های لازم را به عمل می آورد. بافته های تحقیق نشان داده است که نوعی رابطه معنادار میان حقوق بشر و امنیت انسانی برقرار است و روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و در مواردی نیز برای اثبات فرضیه از روش مقایسه ای استفاده شده است.

امنیت انسانی، اصل حمایت، اصل توانمندسازی، حقوق بشر، کرامت انسانی، نسبی گرایی فرهنگ