تحلیل عناصر مفهومی هنر در سروده های شاعران قرن ششم هجری

در این پژوهش نوبسنده با یاری گرفتن از مبانی معنی شناسی مفهومی به استخراجمولفه های معنایی نشان دارشده برای مفهوم هنر در شعر قرن ششم پرداخته و بانگاهی انتقادی و ویرایشی به سازه های شناسانده شده برای معنی شناسی مفهومی.به بازبینی این سازه ها و کاربردشناسی آنها در پژوهش های زبانی و ادبی روی آوردهاست. پس از دسته بندی مولفه های معنایی در حوزه های هم بسته باهر مولفه،پانزده حوزه معنایی گوناگون برای مفهوم هنر در سروده های شاعران قرن ششم بهدست آمده است. حوزه های معنایی زبان ادبی. حکمت عملی، مدح، زیبایی شناسی,صناعت. اخلاق و خلق وخوی. نقد اجتماعی. جنگ انسان شناسی. جانورشناسی.دین، کیهان شناسی، زیست بوم شناسی، عرفان و عشق حوزه هایی هستند که بهترتیب گستردگی دامنه. مولفه های معنایی مفهوم هنر را دربرگرفته اند. در حوزهزبان ادبی، پدیدارهای متنوع هستی شناختی با ابزارهای تشبیه و استعاره کناییکارمایه تصویرسازی شاعرانه قرار گرفته اند. در حوزهه معنایی مدح. هنر ویژگیممدوح. بازبسته وی و ناتوان در برابر وی گزارش شده است. مولفه های گردآمده درحوزه زیب ایی شناسی نشان می دهد شعر قرن ششم زمینه ساز گفتمانزیبایی شناسی بوده است. حوزه معنایی صناعت نیز از فنون و حرفه های گوناگونیبرساخته شده است. خصایل فردی و اجتماعی در حوزهه معنایی اخلاق وخلق وخوی گرد آمده اند. ناکامروایی شاعران قرن ششم از هنر خویش, حوزه معنایی نقد اجتماعی را مفهوم گذاری کرده است. جنگاوری و ویژگی ابزار جنگی نیز برای مفهوم هنر نشانه گذاری شده است. هنر همچنین در حوزه انسان شناسی ملکه ای انسانی برشمرده شده و با وجود این، ویژگی جانوران گوناگون نیز دانسته شده است. خداشناسی و دین و لازمه نشان داری دین نیز برای هنر مفهوم گذاری شده است. سرانجام هنر ویژگی جهان و اجرام کیهانی گزارش شده و با مولفه های منفردی از زیست بوم شناسی، عرفان و عشق م فهوم دار شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد هنر در چهارچوب مطالعاتی اشاره شده، مفهومی بسیار فراگیر و خلاف پنداشت های متعارف امروز دارد.

Keywords:

معنی شناسی , معنی شناسی مفهومی , مولفه های معنایی , مفهوم هنر , شعر قرن ششم