بررسی معرفت شناسی عرفانی در آثار منظوم و منثور عبدالرحمن جامی

در عرفان اسلامی، پاره ای مباحث درباره معرفت شناسی وجود دارد . وجه ممیز هعرفان اسلامی از سایر نحله های عرفانی، جایگاه بلند و استوار معرفت در آن است.نورالدین عبدالرحمن جامی، ادیب و عارف قرن نهم هجری، نیز به مسئله معرفت ومباحث مرتبط با آن پرداخته است. سوال اصلی این است که جامی چه مسائلی رااز این علم و در چه حد و حدودی بیان کرده است؟ این پژوهش به شیوه توصیفی- تحلیلی در آثار او صورت گرفته و نتایج به دست آمده حاکی از آن است کهمعرفت، امری موهبتی از جانب خداست و مبنای سلوک و نتایج سلوک به شناختحق وابسته است؛ به نحوی که واصل به معرفت حقیقی کسی است که به مرتبهفناء فیالله و بقاءبالله رسیده باشد. جامی درباره درجات معرفت و جایگاه حس،عقل، قلب و کشف و شهود مباحثی مهم را در این باب بیان کرده است. از منظر او،مرتبه معرفت انسان تا به آنجاست که با تجلیات حق می تواند بر احوال عین ثابتهخود آگاهی یابد.

Keywords:

جامی , عرفان اسلامی , ادبیات عرفانی , معرفت شناسی عرفانی , عقل , قلب , کشف و شهود