مجید جشیره - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی- واحد چابهار
خدیجه مومن - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی - واحد چابهار
طیبه هدایتی - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی - واحد چابهار

هدف اصلی در پژوهش حاضر بررسی تاثیرگذاری خود پنداره تحصیلی با سبک های تربیتی (مطالعه موردی: دانش آموزان ابتداییآموزش و پرورش چابهار) است که به صورت توصیفی – همبستگی در شهریور ۱۴۰۱ انجام شد، در این پژوهش از پرسشنامهمحقق ساخته سبک az تربیتی و خود پنداره که دارای ۳ سوال ۴ گزینه ای با ضریب آلفا کرونباخ ۷۶۵/۰ و نمونه ی آماری دانش آموز که به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند استفاده کرد خودپنداره ی تحصیلی را شاخص تصور دانش آموزان ازخود و رابطه ی آن با پیشرفت سایر دانش آموزان کلاس تعریف می کند. این مفهوم بی گمان مبتنی بر بازخوردهایی استکه وی در فعالیت های آموزشی از نمره ها، آزمون ها، معلمان، والدین و همسالان خود دریافت می کند شخصی به نامبامیرمند با توجه به تحقیقاتی که بر روی تربیت والدین انجام داد روش های تربیتی را به ۴ سبک مختلف تعریف کرد. این سبک هاشامل: مستبدانه، سهل گیرانه، طردکننده و مقتدرانه هستند کده در ادامه هر یک را با جزئیات بررسی می کنیم. براساساستنباط های انجام شده می توان نتیجه گرفت که خودپنداره تحصیلی با سبک های تربیتی مقتدرانه و سهل گیرانه همبستگی مثبتومعنی داری دارد و با سبک سلطه گرانه همبستگی منفی دارد بنابراین می توان نتیجه گرفت که بین خودپنداره تحصیلی و سبکهای تربیتی ارتباط مثبتی دارد. پیشنهاد می شود در پژوهش های آتی راجع به الگوهای تربیتی مقالاتی نوشته شود.

خودپنداره تحصیلی، سبک تربیتی، دانش آموزان ابتدایی، آموزش و پرورش چابهار