نسیم علائی - دانشجو کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان ، اردبیل
رقیه علایی - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان ، اردبیل

فعالیت های بدنی و بازی از بدو پیدایش آدمی با او همراه بوده و نظرات و عقاید متفاوتی نیز درباره آن وجود داشته است . عده ای بازی را صرفا سرگرمی و اتلاف وقت پنداشته و گروه دیگر آن را عاملی کمکی برای تعلیم و تربیت در نظر داشتند. اما امروزه اهمیت و ضرورت بازی و تاثیری که بر ابعاد مختلف زندگی کودک می گذارد ، بیش از پیش آشکار شده است . لذا در این مطالعه بازی و تاثیر آن بر آموزش و درمان کودکان مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت . روش این پژوهش کیفی ، از نوع توصیفی تحلیلی است . تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی ، استدلال های قیاسی و استقرایی صورت گرفت . نتیجه این مطلب اینکه کودک در زندگی روزانه به بازی نیازمند است و بازی به کودک کمک می کند که از نظر جسمی ، ذهنی ، اجتماعی و عاطفی رشد کند و توانایی های خود را بشناسد ، تا جایی که از آن به عنوان یک روش درمانی در مراکز توان بخشی و مدارس برای پیشگیری و حل مشکلات رفتاری و روانی کودکان بهره می گیرند.

بازی ، رشد ، بازی درمانی ، اسباب بازی .