بررسی اختلال نوشتاری دانش آموزان مقطع ابتدایی و ارائه راهکارهایی برای بهبود آن : مقاله مروری

اصطلاح اختلال یادگیری خاص برای پوشش دادن اختلالاتی استفاده می شود که هر کدام یکی از عملکردهای افراد در آزمون های استانداردشده را تحت تاثیر قرار می دهند، مثل خواندن، نوشتن ، ریاضیات. دانش آموزان مبتلا به این ناتوانی ها بسیار کمتر از آنچه از سن و سطح هوشی آنها انتظار می رود موفق می شوند. دانش آموزان مبتلا به این ناتوانی ها، بدون کمکهای ویژه، معمولا ضعیف عمل می کنند، دوستان و اعضای خانواده آنها را ناتوان می دانند و در نتیجه عزت نفس و انگیزه آنها بسیار پایین است . همچنین ، ترک تحصیل در کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری بیشتر است و این افراد در عملکرد شغلی و اجتماعی خود نیز دچار مشکل می شوند. این مقاله به معرفی اختلال یادگیری در نوشتن می پردازد، همچنین راهبرد های آموزشی و راهکارهای درمانی مفیدی را در این زمینه ارایه می کند.اختلال نوشتن روی عملکرد آموزشی ، اجتماعی ، تعدادی از مشاغل ، فعالیت ها و ارتباطات فردی دانش آموزان اثر می گذارد، بنابراین ارزیابی و درمان بهنگام به منظور پیشگیری از بروز مشکلات متعدد در آینده مفید و ضروری است .برای تدوین این مقاله به منابع مربوط از سالهای ۱۳۸۹تا ۱۴۰۰ هجری شمسی استناد گردیده است . به این منظور با استفاده از واژه های Handwriting ، Poor Writer، Dysgraphia، و واژه های فارسی اختلالات یادگیری ، اختلال نوشتن ، نارسا نویسی در بانک های اطلاعات Springer ، Science Direct، Google Scholar، MAGIRAN و SID ، Noormags، civilica ، پورتال جامع علوم انسانی ، یک جستجوی جامع صورت پذیرفته است ودر مرحله ی اول، ۲۵ مقاله ی مرتبط با موضوع، انتخاب گردید . بر مبنای یک روش گزینشی هدفمند و انتخاب مرتبط ترین مقاله های مرتبط با عنوان مورد نظر ، ۱۸ مقاله انتخاب گردیده است که به عنوان منابع این تحقیق محسوب می شوند.

Keywords:

اختلالات ویژه یادگیری , اختلال نوشتن , نارسانویسی