زهرا عابدین نژاد - دانشجوی کارشناسی رشته آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه فرهنگیان نسیبه، تهران
محمد باقری دادوکلایی - دانشجوی کارشناسی رشته آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان دکتر شریعتی، ساری

هدف از نگارش پژوهش حاضر تبیین نسبت میان برنامه فلسفه برای کودکان و نظریه یادگیری پیاژه می باشد. امروزه تعلیم و تربیت در اغلب کشورها به عنوان صنعت رشد قلمداد می شود و در پژوهش حاضر سعی شده است اهداف تربیتی ، روش تدریس ، آراء تربیتی از دیدگاه پیاژه و لیپمن مورد بررسی قرار گیرد. نتایج پژوهش مورد نظر نشان دهنده آن است که هدف لیپمن از پیشنهاد این برنامه ، تقویت قوه تفکر و توانایی استدلال ورزی کودکان است و از طریق آموزش فلسفیدن به دانش آموزان است که آن ها را به قلمرو معنایابی و معناسازی وارد کرده و از این راه، زیربنای پرورش تفکر فراهم می آید. و فرصتی برای گفتگو و بازگو کردن اندیشه های فردی و تحلیل و مقایسه جمعی برای رسیدن به برداشت های نو در جهان فکری دانش آموزان است . از نظر پیاژه هدف تربیت ، رشد قوه قضاوت و داوری درست و پرورش دادن افراد خلاق است و دست یابی به چنین هدفی تنها در سایه آموزش تفکر امکان پذیر است . و پیاژه کودک را کاشفی فعال و خودانگیخته می داند که باید خود به گونه ای فعال با مسائل درگیر شود، در غیر این صورت، برداشتی سطحی و طوطی وار به دست می آورد.

پیاژه، نظریه یادگیری ، فلسفه برای کودکان، لیپمن