پریا سهرابی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، آموزگار دوره ابتدایی، منطقه صومای برادوست، ارومیه، ایران.
منیره اسمعیلی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ارومیه، ارومیه ، ایران
معصومه پاشازاده - کارشناس امور تربیتی، دانشگاه پیام نور، واحد خو، آموزگار ابتدایی، ارومیه، ایران.
سوره سعادت - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه ارومیه، آموزگار ابتدایی، ارومیه، ایران.

با همه گیری بیماری کرونا سازمان بهداشت جهانی ، ضمن بیانیه ای به منظور حفظ پروتکل های بهداشتی خواستار تعطیل شدن مراکز آموزشی گشت که این تعطیلی سبب ظهور آموزش های مجازی شد. باتوجه به پیشرفت های چشمگیر در عرصه های علمی و فناوری و دسترسی میلیون ها کاربر در تمام جهان به رسانه های الکترونیکی مجازی باعث شده است که این رسانه ها به دلیل کارکردها و تعاملات گسترده خود مورد توجه افراد زیادی قرار بگیرند و با گسترش مرزهای دانش و فناوری و همچنین افزایش تقاضای آموزشی ، شیوه های سنتی ، پاسخگوی نیازهای روزافزون بشر نمی باشد. این مطالعه از نوع مروری بوده و جمع آوری اطلاعات با استفاده از مستندات الکترونیکی مرتبط با موضوع صورت گرفته است . با توجه به نتایج این مطالعه به طورکلی می توان عمده چالش های آموزش مجازی را به مقوله های کلی یا کلان (مانند ضعف سیاستگذاری های کلان، نبود تفکر راهبردی در هداایت آموزش مجازی و نواقصات تکنولوژی های آموزشی و...)، میانی (عدم تفویض اختیارات لازم به معلمان، نبود اعتبارات لازم جهت تقویت پلتفرم شاد، نبود آموزش های لازم برای معلمان، یک طرفه بودن آموزشها از طریق تلویزیون و رسانه های ملی و...) و خرد(مانند نگرانی معلمان از سوءاستفاده از تدریس های برخط ، نبود ارتباط مفید و موثر بین آموزگاران و دانش آموزان به دلیل بی سوادی و بی اطلاعی خانواده ها نسبت به فضای مجازی ، به اتمام نرسیدن انتقال کامل همه مطالب درسی از طریق آموزش مجازی ، لزوم تهیه محتوای الکترونیکی معلمان) تقسیم نمود.

آموزش، مجازی، کرونا، پاندمی، چالش.